başkası rezil olduğu halde onun yerine utanmak

küçükken sık sık başıma gelen, tv kanalını değiştirmeme sebebiyet veren, büyüdükçe geçeceğini düşündüğüm halde bir türlü geçmeyen olgudur. şahsi tanımı geçecek olursak,
tv de ya da normal hayatta abuk subuk bir şey yaptığı halde pişkin pişkin duran insanın yerine utanma, kızarıp bozarma durumudur.

bu yılbaşında başıma gelen olaylardan birisidir. yılbaşında bir gece kulübünde bistro rezervasyonu yaptırdım. bilen bilir normalde bistro satışları ayrı yapılır loca satışları ayrı. bu ikisinin dışında bir de ayakta diye bir seçenek vardır. bistromuzda eğlenirken iki çift geldi bistromuza yakın bir yere. daha sonra içkilerini bizim bistroya koydular. biz de tepki vermedik ama zaman ilerledikçe bistroya istediğimiz çerezlerden meyvelerden takıldılar bunlar * biz yine ses çıkarmadık. rahatsız oluyor insan aslında böyle durumlarda. utanıyor da.

arkadaş veya sevgili ortamda espri yaptığında kimse gülmeyince "hah hah aiiy.." diye durumu kurtarmak da buna örnek olarak verilebilir.

(bkz: beslenir ki bu)

(bkz: Sinem Kobal) oyunculuğu karşısında sıklıkla hissedilir bu durum (bkz: Gönül işleri)

Bu sozlukte bi hayli yerine utandigim insan(!) Oldu...

klişe tespittir ama herkesin başına gelir.

tv izlerken hiç olmayan şeyi yapan insanın düşeceği kötü durumu görmemek için hep kanal değiştimişimdir.

niye utanırız hala çözemedim.

Vidyo izlerken bile baskasinin rezilligine utaniyorum. Kac yasima geldim hala..

düşen insanlara gülmeme nedenimdir.

özellikle sarhoşken olanlara iştirak ettiğim durum.

Herkese oluyor mu sanmıyorum ama iyi insan davranışı bence.

erdemli bir davranıştır.

Yani anneniz babanız akrabanız sevgiliniz veya yakın arkadaşınızsa, yanınızda rezil olması otomatik olarak sizi de rezil eder.

Heleki yakın arkadaşınsa oluyo bu durum.

düğününde gelinin karşısın da çok ama çok komik oynayan damatlar var ya, ama aşırı komik. Ben işte o an niye bilmiyorum çok utanıyorum. Allah hiç bi geline bu anı yaşatmasın.