bankta yana kaya kaya yanindakini kacirmak

bir parka gidip tek başına oturmak isteyen kişinin, bankta yalnız kalmak amacıyla yaptığı olay.

ama yavaştan sokulmak lazım, birden yana kayılmamalı. detay ara gibi, böyle yavaş yavaş yanaşılmalı. otobüslerin otomatik kapısı gibi, asansör kata geldiğinde "acaba ben inerken kimse binecek mi?" diye heyecana kapılır gibi, paravanın arkasından "ucube mi çıkacak, yoksa dünya güzeli mi?" diye düşünürken açılmak bilmez paravanı bekler gibi yanaşılmalı. birden değil, usul usul..

şarkısı bile var; usul usul yavaştan gel, hissetirme bana aşkını..

bir de iyice uzağa kayıp yere düşülmesiyle sonuçlanan bankta kayma eylemi vardır. bahsi geçenin zıttıdır.