babalar günü

babasını erken yaşta kaybetmiş insanlar için acı vermekten başka bir halta yaramayan gün.

(bkz: babam için her filmi bilirim)

(#12138193) günün kutlu, ömrün bereketli olsun güzel insan.

sevgililer gününü sevgilisiz geçirenlere kıyasla bu günü babasız geçirenlere daha çok zor gelecek gündür.

Anneler gününe göre daha az benimsenmiş olan gün.

Babası yanında olmayanın, olamayanın içinin sızladığı gündür,cep telefonuna babalar günü için gelen indirim mesajlarını hemen silmek, babalar günüyle ilgili reklam çıktığında kanal değiştirmektir.Ne alacağı konusunda kararsız kalmamaktır. Güneşli bi pazar günü babaya sarılabilmek yerine ancak ruhuna dua okuyabilmektir,özlemektir.. Çok özlemektir..

karışık kafayla bir hafta öncesinden kutlandığında, baba için duvar etkisi yaratan gün. deliye hergün bayram misali her pazar babalar günü ilan edilir ve kutlanır. kırılan pottan ötürü kişiyi babanın bir numaralı şarlatan çocuğu olarak yaşama devam ettirir.

Adı bir dağ eteğinden dönüp gelen bir yankı gibiydi;
uzaktı.
Daldım, salkımdım. Gökte bulut, toprakta yağmurdu;
gençtim, çocuktum.
Ama o hep aynıydı:
Babamdı.
Senin günün bugün değil,
yarın hiç değil.
Sen bir mazinin çınarısın.
Yaşadın
yaşatmalısın.
Sen bir kahraman değil,
öykünün kendisisin,
en güzel hikâyem,
Baba'msın.
Varlığın evlatlarına kutlu olsun!
'O' seni ocağına bağışlasın..
*

Babaların onurlandığı kutlanıp hediye alındığı özel bir gün.

yetim çocukların boynunu büken anlamsız kutlama. anlamsız çünkü 365 gün kıymetini bilmemiz gereken kişilere, annelerimize ve babalarımıza senede bir gün farklı davranmanın anlamı yok. anlamsız çünkü 364 gün farklı davranıp sadece 1 gün davranışı değiştirmek fazlasıyla riyakarlık kokuyor.

hediyelik eşya satmak için yaygınlaştırılan bu tür etkinliklerin bir çocuğun yetim olduğu için boynu bükük kalmasına, küçük yaşta evladını kaybeden bir insanın etrafındakileri kutlama yaparken gördükçe bir kat daha üzülmesine ve için için ağlamasına neden olan empati özürlü acımasızlığını da protesto etmek gerektiğine inanıyorum.

insanın en temel değerlerinden biri olan sevgiyi bile ticarileştirmeye yönelik her türlü eyleme karşı onurlu bir duruş sergilemek lazım. bu ne piyasa karşıtı marksist bir söylemdir ne de farklı olma çabası. kutsal değerlerimizi üç kuruş daha fazla kazanmak isteyenlerin uydurma günlerine kurban etmeye ve olmayana nispet yapar igbi komşumuzun ne halde olduğunu düşünmeden yaşamaya isyandır.

ülkemizde çok da görkemle kutlanmayan gündür.

insan babası ölünce büyüyor çünkü...
Yalnız başına kalıyorsunuz o zaman artık.
Ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz,
işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.
Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde.
Sizi fark etmediğiniz halde koruyormuş meğer o gölge.
Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz,
Sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor
Ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.
Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hâlâ çocuksunuzdur...
Babasız kalırsanız...
işte o zaman gerçeği görürsünüz.. *

Bugün hayatınıza ilk giren o mutheşem insanın özel günü . Sizi hep koruyacak arkanızda duran insanın bugün onun günü . En iyi mutheşem babalar , Babalar Gününüz Kutlu Olsun .

babama seni seviyorum diyemediğim gün. bugün dahi arayıp konusamıyorum, aslında onu çok seviyorum ama buz gibi adam. seni seviyorum baba desem ibne misin lan der. yeminle böyle bi adam işte. seni seviyorum baba desem kaç para istiyosun der. seni seviyorum baba desem arabanı mı değiştirmek istiyosun der. ben babama hiç sarılmadım sözlük, kıymetini bilin.

istisna babalar hariç evladı için hiç bir sıkıntıdan, dertten kaçınmayacak insanlardır. tek gün bile unutmamamız gereken babalarımızı senede bir gün de olsa hatırlatan değerli gün.

ömür boyu sırtımızı yasladığımız kahramanlardır.

Babalar Günü, Türkiye de dahil olmak üzere pek çok ülkede her yıl haziran ayının üçüncü Pazar günü kutlanan özel bir gündür.

http://ansiklopedika.org/Babalar_G%C3%BCn%C3%BC

sevmiyorum sözlük böyle günleri.bence tamamen alışveriş merkezlerine yarayan bir gündür bu.bi kaç gündür ilanlar yüzünden gazete bile okumak istemiyorum.bitti çok şükür.

--spoiler--
babamı bir farklı sevdim, çünkü çoğu konuda aynıydık, aynı düşünen, aynı duyguları paylaşan iki insan.
ikimizde komiktik, ikimizde inatçı, ikimizde kinci ama bir o kadar duygusal.

bir gün annemle kavga etmiştim, kanlı bıçaklı.
aldı karşısına konuştu, gözlerime baktı:

- kızım, annen lan o senin!
- beni deli ediyor, hele o mimikleri yok mu!
- olsun, annedir o, candır. ben hiç aldatmadım anneni..
- gerçekten mi?
- evet, çok sevdim, 2 sene koştum peşinden. o kadar güzeldi ki...
- senin de altta kalır yanın yokmuş.
- e yakışıklıydık tabi!
- hala öylesin.
- bir gün ikimizden birine bir şey olursa, bana olsun tamam mı kızım? çünkü ben size bakamam.
ben sizi bu yaşa kadar büyüttüm ettim, ama o kadının üzerinizdeki emeği kadar olamaz benimki.
üzme o kadını, ben size bakamam, beceremem ama o bakar.
- baba..
- evin direği o, benden çok o...

gözlerinden ilk yaşı düşürdüğü an, o andı babamın. elimin tersi ile yaşlarını silip, baba seni çok seviyorum diye boynuna atlamak istedim, ama yapamadım. ben hiç karşısına geçip, ona onu ne kadar çok sevdiğimi söyleyemedim, sadece sarılırdım, o anlardı. öyle bir sarılırdım ki, içime sokacak gibi olurdum, bakardım gözlerine. o onu sevdiğimi anlardı.

evin direği, annemdi evet. babamın alkole olan zaafı otoriteyi anneme vermişti uzun yıllar önce. bir ben bilirdim, annem kanepede sızmışken, babam eve geldiği zaman, yere yığılacak gibiyken, kolunun altına girip, yatağına yatırdığımı, banyoda elini yüzünü yıkarken yere düştüğünü, o kilolu adamı sürükleyerek yatağına götürdüğümü, ben bilirdim.

bir gün ben çok küçükken, bir kere vurdu ablama, bir kere!
nasıl da oturmuştu içime, gözümdeki baba figürünü nasıl da zedelemişti, ama ruh ikizimdi sanki. karşısına oturduğumda, gözlerini görmeliydiniz, kalbi ağlıyordu, bin parça olmuş kalbi, sigarayı içerken elleri nasıl da titriyordu. kolay değildi; bu devirde kız çocuğu yetiştirmek, hiç kolay değildi.

bir başka adamdı benim babam. o sert görünüşün altında şemsiyeye şemşiye diyen adamdı.
küçükken rakının sonuna serçe parmağını batırıp bana emdiren adamdı babam, eve geldiğinde kazakları rakı kokardı. hiç parfümünü bilmedim babamın, onun parfümü rakı ve sigara kokusuydu. ve yakışırdı tenine.

küçükken saçlarımı kuruturdun hatırlıyor musun baba? önüne otururdum, sen kurutup tarardın birbirine girmiş saçlarımı.
ben hiç sevmezdim taramayı, sen tarardın, canım acırdı, olmaz böyle taranmalı bu saçlar derdin.
baba, saçlarımın arasında hala parmak izlerin...

küfür nedir senden öğrendim ben. küfür bu kadar mı yakışır bir adamın ağzına...
yakışıyordu, bıyıklarının altından çıkan o argo kelimeler gülümsetiyordu beni.
ben küfür etmeyi senden öğrendim baba.
bana da yakışıyor senin gibi bilir misin..

yıllar geçti..
sessiz ve sensiz hala bu şehir.
son bir isteğim var senden..
bana yine masal anlatır mısın baba?

--spoiler--

Anneler günü gibi acıklı bir hikaye üzerine ortaya çıkmamış, sonradan kutlanmaya başlanmış gün. ayrıca hangi gün olursa olsun yılışık, sevgi gösterisi dolu günlerden hoşlanmıyorum. o gün kutlanırken sanki sırf kutladığın gün baban oluyor izlenimi veriyor. (bu ister sevgililer günü olsun ister anneler günü hepsi aynı.)

özellikle babası olup da hiçe sayanlara...

teyzem, henüz çok genç, 37 yaşında. ve 6 yıl önce 3. çocuğuna hamile olduğu gün eşine haber veriyor ve eşi * aradan bir iki saat sonra iş kazasından vefat ediyor.

ölüm allah'ın emri, buraya kadar her şey amenna...

minik burak büyüyor, ana okuluna gidiyor. öğretmenleri salı günü şunu söylüyor; "çocuklar, herkes babasının fotoğrafını alsın getirsin, biz burada süsleyelim, sonra hediye olarak bu fotoğrafı babanıza verirsiniz..."

buraya kadar da her şey normal.

ama yine normal olan ama insanın içini burkan soru burak'tan geliyor. "anne, öğretmen babamın fotoğrafını istedi, süsleyip o'na yollayacaksınız dedi. ben nereye yollayacağım fotoğrafı? benim babam yok ki..."

işte üzülmek kelimesi burada yersiz kalıyor.

memlekette 50 yaşından önce anlaşılmayan gün.

ticari oyunlardır bunlar efenim. galeyana gelmeyiniz.

(bkz: büyüdükçe babaya benzemek/#15786684)

en sevmediğim gündür. zira 7 yıldır kutlayacak bir babaya sahip değilim