bugün

istemdisidir.
ornegin, ruyanda yillar once kaybettigin birini gorup ellerine sarilmissindir. onu bu kadar ozlediginin farkinda olmamissindir hic. hickirarak kendi sesine uyanirsin, saat sabahin 5 idir. uyuyan anneni uyandirirsin dayanamayip. ruyayi anlatirsin aglamaktan zorlukla konusarak. belki ozlemden, belki acidan, belki geleceginizi dusunerek annene sarilirsin.
Uyanır uyanmaz ilk farkettiğiniz gözlerinizi açamadığınızdır. Ağlarken uyuyakalmışsınızdır ve uyandığınızda ağlamanızın durmamış olması size zamanın da akmaya devam etmediğini düşündürür. Ama aslında durum tam tersidir, her türlü fiziksel durum size karşıdır. Başınız çatlayacak kadar ağrır, neden ağlamaya başladığınızı, ya da neden bu kadar çok ağladığınızı bile hatırlamazsınız. Sonradan aklınıza yavaş yavaş imgeler gelir, kalbiniz sanki uykuda geçirdiğiniz zamanları telafi etmek için daha da çok acır. Aslında çok küçüktür üzüntünüzün sebebi, böyle bir yıkıma sebep olamayacak kadar küçük. Ama başka sorunlar da vardır tabi;
(bkz: Mesafe)
(bkz: Roaccutane)
(bkz: Karışmasın kimseler)
en sonunda yine de kalkarsınız yataktan, sürüne sürüne işe gider ve kimseye bir şey belli etmemeye çalışırsınız.
Hayatımda ilk defa Bu sabah yaşadığım olay.. genelde ağlayarak uyuyakalırdım. Uyanmakta değişikmiş.. bi 10 dakika kendime gelemedim.. ne olduğunu anlayamadım.. sonra yavaş yavaş algım yerine geldi.. gördüğüm rüya sebep olmuştu buna.. kabus ya da karabasan değil normal rüyaydı işte.. rüyamda ağlıyordum.. sebebi de malum.. malum derken benim için malum sebep.. gerçi bir değil bir kaç farklı rüya gördüm ama sonuncusu bastırdığım tüm duyguları yüzüme vuruyordu o dokundu sanırım biraz.. neyse zor bir başlangıç oldu benim için bu sabah.. devamı güzel gider inşallah..
filmlerde ve dizilerde, çok karşılaştığımız karelerden biridir. görülen kabustan "haaaaayııııırr" nidalarında uyanılır.

mal gibi entry girdigim icin bu kabustan hayiiirr diye uyanmak istiyorum.
sabah gözleriniz çapaklandığından açamazsınız bir müddet...
Küçük erkek kardeşinizin öldüğü bir rüyadan uyanmış olabilirsiniz.
gözünüzü açtığınız anda dahi rüyayla gerçek arasında gidip geldiğiniz kabuslar yüzündendir. bi çeşit tam uyanamama hali.
yastıkların ıslanması, acıdan öleceğini sanmak ama ölmemek, geçer ama kalbinden de çok şeyi alıp götürür.
nefret ettiğim durumdur. iki kez başıma geldi ikisinde de ölüm gördüm. gerçekten insanın küçük düşmesine sebebiyet veren durum uykudan uyanıp bebek gibi ağlıyorsun ve etrafında her kim varsa seni pışpışlamaya çalışıyor.
tuhaftır.
çok sevdiğin kişilerin öldüğünü gördüğün rüyaların sonrasında olur.
sadece rüyada ağladığını sanarken kalktığında gerçek olduğunu farketmek...
rüyadakiyle aynı acıyı duymak, aynı şekilde ağlamak...
bildiğin tükenmiş hissediyorsun kendini. gece görmezden gelip uyuym geçer dediğin olay kendini sabah ağlatarak hatırlatmışsa bir de.. aklından " ve bütün ayrılıklar sabah olunca alıyor nefesimi " geçiyor, hala aynı herşey.. gözlerini açıp kapatmışsın hiçbir şey değişmemiş. o yine yok o yine senin değil sen yine onu seviyorsun sen yine onu özlüyorsun.
Yaklaşık bir yıl önce girmiş olduğum konu başlığı tekrar karşıma çıkınca birden ne oluyoruz dedim. O günü unutamam herhalde.

Rüyamda ağlıyorum, uyandım baktım göz yaşları var ve hâlâ ağlamaya devam ediyorum.
Rüyada sevdiklerini ölü görünce basimiza gelebilecek olaydir, hatta icli icli aglayarakta uyanildigi vardir.
yokluk belirtisidir bazen. her şey varken o'nun yokluğu. bu sabah yaşadığımdır. hala devam edendir.
kötü rüya gördüysen veya önceki günün fazla kötüyse olabilecek durumdur.