antidepresan kullanan erkek

çekilir çile olmayan eril canlı türüdür.

+ bugün hava güzel, haydi kalk giyin de çıkalım biraz
bak cıvıl cıvıl kuşlar ötüyor dalları basmış erikle kiraz
- abii hayatt çok ağır hem insanları anlamıyorum.
+ iyi tamam o zaman mısır patlat da film izleyek.

(bkz: duygusal top)

kuşu kalkmaz ve iktidarsızlık sorunları çeker. malesef ki...

Eşiğinden döndüm. Size tavsiyem antidepresanı sevgili ile sorunlarınız yüzünden kullanacaksanız eğer kullanmadan önce şu yolu deneyin; sizi bağımlısı yapacak bir şeyle ilgilenin. Mesela ben 5 senelik ilişkimi bitirdim. Böyle kendimden emin konuştuğuma bakmayın. Köpek gibi seviyordum. Kişiliğim alt üst olmuştu. Gurur diye bir şey kalmamıştı. Zaten bitirme niyetiyle de bitirmedim. Bi baktım bitmiş.

ilişkide geldiğimiz son nokta şöyleydi: ne saygı ne sevgi kalmıştı. Nefret de etsen de kendini öyle sartlandiriyorsun ki kalbinde yarım kalmış bir şeyler var onları tamamlamaya uğraşıyorsun. Hani şair diyor ya "öyle bir gidişin vardı ki hala alışamadım hiçbir geri dönüşe". Bu da öyle bir şeydi. Ne yaparsam yapayim kaşınan yerime denk getiremiyordum. Sorun nerede sen de artık bilmiyorsun. Tek bildiğim şey iplerim karşı tarafın ellerindeydi. istediği şekilde beni sürüklüyordu. Cevremle ilişkilerim bitmiş. Kimseyle konuşmak bile istemiyordum. En sevdiğim arkadaşlarla otururken bile kafam hep başka yerdeydi. Antidepresan kullanayim dedim. Ciddi uyarılar aldım. Bundan kötü olamaz dedim. Biraz da zaman tanıdım. Işte o süre zarfında ilişkinin de düştüğü tekrarlardan dolayı artık yaptığım bir hareketten sonra diğer hareketin ne olacağını bildiğimden heyecan duymamaya başladım. Heyecan bitince de arama gereği de kalmadı. Sadece ara sıra aklıma gelir, bazen de rakı falan içerken biraz özlem duyardım o kadar. Dengem yine düzelmiş sayılmazdı. Bana güç veren büyülü şey ise, tesadüfen indirdiğim bir oyun oldu. Savaş strateji oyunuydu. Öyle bir sistem ki, bi kale olusturuyorsunuz. Emek veriyorsunuz. Ve her gün bu oyuna verdiğiniz emek daha da buyuyor. Büyüdükçe de oyunu bırakmak ona paralel olarak zorlaşıyor. Ve gunluk hatta bazen saat başı mutlaka girmem gerekiyor. Bazen gece saat kuran doktor bile oluyordu oyun için. Bir ay iki ay derken tam iki sene boyunca oynadım. Terapi gibi geldi. Hele başlara doğru siz onu aramayı kesince onu bi telaş sarıp bi defa bile hata yapıp sizi aradı mi roller tamamen değişiyor. Artık ipler sizin elinizde oluyor. Zaten öyle oldu mu da karşınızdakini gözünüzde ne kadar buyuttugunuzu kendiniz anlıyorsunuz. Varsa sizin de böyle saplandili bir durumunuz, bu sadece bir oyun olmayabilir. Bi kitap olabilir, bir dizi olabilir. Yeter ki sarsin, yeterki onunla uğraşırken aklınıza başka hiçbir şey gelmesin.