bugün

iki sebebi olabilir
1 kuyruk acısı
2 gerçekten sevmiş olmak
bedbaht can sıkan durum.
insanların başına gelebilen bir durumdur bazen 1 gün bazen 1 yıl bazende birbuçuk yıl sürer zaman farketmez çoğunlukla hatırlamalar içten tekrarlardan oluşur iyimidir bilmem ama melankoli yaratır orası kesin!
eski sevgili sık sık görüşülebilen bir arkadaşsa gayet olağan bir durum. ayrılık yıl dönümünüz nişanına bile denk gelebilir sizde o nişana davetli olup ne halt ediceğinizi düşünüyor olabilirsiniz gayet muhtemel bir şekilde.
eski sevgilinin bünyede ne kadar derin izler bıraktığının göstergesi.
on sene sonra bile eski sevgiliyi düşünmekten daha iyi olan durum.
gece yatağa girilir fakat uyku gelmemiştir, kalkmak da istemez, hayal dünyasına bir girer, işte o zaman değil 1 yıl öncekini 5 yıl öncekini bile hatırlayanlar vardır. * *
obsesyon denir ona tıpta. sağlıklı bir şey değil.
çok saçma bir durum ama zaten eski yaşananlar unutulmaz sadece hatırlamak istemezsin!...
(bkz: eski sevgiliyi unutamamak)
budur hayatın insan yavrusunu yıpratması.
umursamaz ve anlık bir merak da olabilir;

"bi ara bi bıdı bıdı* vardı noldu ona?"

gibi.
yaşanılanların unutulmaması, bitme nedeni bilinmemesi, acaba dönermi geriye, gibi nedenlerden kafa yorulması..
Hala hafızasını kaybetmediği için şükretmek demektir.
(bkz: mına koyim bak yine aklıma geldi)
tam -unuttum artık mutluğum, ay çocuk ne hoooşşş ya da -tekrar aşık oldum, ne güzelmiş aşk ahhhhhhhhhh... gibi cümleler kurmaya başladığınızda yüce ataların gelip ensenize bi tane şaplatarak hatırlattığı gelen gideni aratır sözü üzerine yapılan eylemdir.
(bkz: eskimemiş sevgili)
eğer kendinizden çok şey vermişseniz,hakettiğinden çok değer vermişseniz mesela ve tüm bunların üstüne terkedilmişseniz değil bir yıl ölene kadar unutulmaz eski sevgili.Kötülüğüyle hep akıldadır.
sadece dikiz aynasinba bakıp caniniza okuyan virajli dag yolunun son yansimasini görmektir. zorluklar atlatilmiş ve unutmamanin tatli kollarinda küllerin üzerine yansiyan pembe işiklara bürünmüştür eski sevgili. gitgide soluklasir zihninizde. sadece bir surettir... gaza basarsiniz sol seride gecersiniz. önünüzdeki tahıl kamyonunu da geride birakirsiniz. fonda besame mucho...
gelenin gideni arattiginin acik kanitidir.
(bkz: ölmüş sevgili)... ancak ölen sevgili bir yıl geçtiğinde bile eskimez.
bekle dedi, gitti.
ben beklemedim o da gelmedi.
ölüm gibi birşey oldu,
ama kimse ölmedi.
özdemir asaf
seviyorsunuzdur, unutamıyorsunuzdur. ölüm gibidir. *

edit: 2 sene oldu.
arada bir de başkaları girdiyse bile hayata, düşünüyor olabilmek bile sizi çıldırtmaya yeter... herkes kendi yerinde mutludur,siz hariç, herkes hayatına devam edebiliyordur,siz hariç.. aslında nasıl bittiğine de bağlıdır bu düşünmek mevzuu.. inanılsa da inanılmasa da severek ayrılmak gibi bir durum vardır ya da ayrılığa mecbur olmak ve şayet bitişi severek gördüyseniz, unutmak, silmek, geride bırakmak en zor hadiselerden biridir... o nedenle saçma sapan durumlara bile sürüklersiniz kendinizi, hani unutturmak için başkasıyla olmak gibi... herkese yazık edersiniz..

böyleyken haliniz, değil bir sene on sene bile aynı "sevgili"yi düşünür durursunuz.. ama daha çok, ama daha az, düşünüyor olmanızı değiştirmez bu...
(bkz: iz bırakanlar unutulmaz)
farklı birşeylerle meşgul olmak gerekir ama bu farklılık yeni bir sevgili olmamalıdır, çünkü yazık olur yenisine aklınız eskideyken.
sevgilinin eskimedigini gösterir.