bugün

major depresyon

gülmeyi özlemektir. sosyal fobi de yardım eder o'na. doktorlar ilaç yazar, terapistler saatlerce konuşur. ama çözüm ilaç ya da terapi değildir. peki çözüm nedir? beyniniz lanetlenmiştir bir kere ve bu lanet ancak kalbiniz atmayı bıraktığında kaybolur beyninizden. tamam dersiniz beyninize 'istediğini yapacağım.' fakat her işte olduğu gibi onda da başarısız olursunuz. ertesi sabah, sıska bir hasta bakıcı tarafından şizofrenlerin içine atılırsınız. yırtık bir eşofman altı ve plastik bir terlik giydirirler size. bir köşeye çekilip beklemeye koyulursunuz. gözyaşlarınıza 'dur!' diyemezsiniz ve düşünmeden edemezsiniz 'niye ben?' diye. aradan bir hafta geçer, ilaçların dozu artırılır ve taburcu edilirsiniz. ama çözüm ilaçların dozunu artırmak değildir...