bugün

unutmak isteyip unutamamak

biri sorduğunda, mesela,
-yaa xxx vardı, noldu ona?
+ayrıldık biz.
-aaa ne zaman?
+sessizlik)(içinden hesap yapmalar) 4 ay olmak üzere.
_hadi yaa, pardon.
+ay boşver unuttum bile.
- :S &/%+%+%^%^/%(+'^&/()(/

şimdi yaşamımızın diğer safhalarındaki "efeninm, birşeyi istemek, yapmanın yarısıdır" sempatizanlığı unutma olayında pek işlemez. bu örneğimizde görüldüğü gibi, unutmak istemek; unutmanın yarısı olmayı bırakın bir milyonda biri bile olamaz. çünkü unutmak diye birşey yok. yok. olamaz da. insan organizması unutmaya değil, olayları sürekli kendine hatırlatıp, iç acıtmaya programlıdır. ne acıdır ki, bünye unutamadığının da farkındadır. o farkındalığın da farkında değilmiş gibi davranır. daha da yeşilçamsı, acıklı bir hal alır. hay ben böle bünyenin. aaa sanırım ağlayacağım.
sonuç: unutmak isteyip de unutamayanın ben ta...