ziya osman saba

ÖLÜLER

Ölüler, ölüler nerelerdesiniz?
Ölüler, bir bilinmez yerdesiniz.
Artik gündüzleriniz gece,
Bütün günleriniz: dün.
Artik her sözünüz sükût,
Her isaretiniz gizli.
Tutuyoruz nasihatlerinizi...
Ölüler, ölüler her yerdesiniz!
Ne zaman aynaya baksam,
Görünüveriyor babam...
Bahçem, odam, sofam,
Nereye geçsem, nereye çiksam;
Hâtiram!
Her yerde sizden bir eser.
Gökyüzünde bir bulut
Biraktiginiz sesler
Yakin günese, aya.
Dokunabilsem oraya,
Kiminiz konusacak,
Kiminiz gülecek,
Eski günler gelecek.
Ölüler bilebilsem gittiginiz yeri,
Ruhum, muradina erecek;
Annem dösegimi serecek,
Topraginiz topragim,
Aranizda yatacagim.


Ziya Osman Saba
Geçen Zaman (1942)