eski kitap kokusu

yine bir zaman, eski bir arkadaşla sahaflarda rasgelmek gibidir bi nevi.

kimi zaman üst üste yığılmıştır sarı sayfalı kitaplar, kimi zaman da raflara dizilmiştir. karıştırırsın muhteviyatını eski bir dostun elini sıkarmışcasına. nazik olunmalıdır, ne de olsa eskidir. incinebilir kolaylıkla.

uzunca bir zamandır aranan bir eski baskı görüldüğü vakit heyecanlanmak elde değildir. hemen alınır raftan, usulca. titreyen ellerle kitabın kapağı açılır. küf, toz, eski kağıt karışımı bir koku çarpar buruna. işte o andır ki en eh biraz da eski sahibinin kokusu sinmiştir illa ki. birden eski sahibine odaklanır düşünce. "kimdi acaba, ne hissediyordu bu kitabı okurken?" soruları akıldan geçerken ilk sayfada belki bir anı yazısı, belki bir imza görülür. eski sahibin kimliğinden bir parçadır. daha bir merak uyandırır bünyede..

kitabın sayfaları çevrilirken, o buram buram gelen koku birden kitabı daha değerli kılar kişinin gözünde. o koku artık o kitabın yaşamı boyunca bulunduğu yerlerin, onu okuyan kişilerin izi haline gelir. bir öykü anlatır o koku. dinlemesini bilene. sırf o öyküye bir satır katabilmek, o kitabı geleceğe taşıyanlardan biri olmak için almaya değerdir artık.

sözlük hatunlarına selam ederim.