ağlayacak bir omuz bulamamak

tek başına yaşamanın verdiği en büyük sıkıntılardan birisidir. zaten 2 tane dost bildiğin insan vardır onlarda farklı şehirlerdedir. an gelir sıkıntın artar telefon edersin dertleşirsin ama elbet biter o telefon görüşmesi ve anlatamayacağın şeyler dert olur bu sefer. içinden kaldın gene bir başına diye söylenirsin. buzdolabına yönelirsin biraz peynir, biraz kavun ve rakı yetişir imdadına. sanat musukisi eşliğinde başlarsın düşünmeye derin derin.