bugün

guitar hero 3

cilalı taş devrinden kalma bir pc ile önce sinir krizlerine neden olan, ancak şarkılardaki ritmin yakalanmasıyla görselliğin ikinci plana atılabildiği bir oyundur.
özellikle efektlerin arttığı yerlerde "gitar klavyesi" üzerinden geçen notaların yavaşladığı yerler, ilk oynayışında insanı "bilgisayar klavyesi" kırma isteğine sürükleyebilir.
"live in japan" de beni benden alan, "battle for your soul" da raining blood çalarken headbang in dibine vurduran, bitiminde "through fire and flames" ile parmakların geçici felce uğramasına neden olan yegane oyundur.
oyunun en zor "boss" u tom morello dur kanaatimce. ya da bana öyle geldi bilemiyorum.