bugün

insanı en çok yoran şey

Kanser. Bir senedir annemin kanser tedavisi ile uğraşıyoruz. O kadar yorucu ki. Özofagus malign neoplazmi 4. Evre. Yemek borusunda kitle var. Oldukça büyük. Ve en kötüsü aorta bitişik. Yani şu malum hayatî atardamar. O yüzden ameliyat ölüm demekmiş. Ağızdan beslenemiyor diye ince bağırsaktan jejunostomi taktılar. Oradan iki saatte bir enjektörle mama veriyoruz. Kemoterapi devam ediyor. Küçük küçük iyileşmeler var, bizi ümitlendiriyor. Allahım inş her şey daha da iyi olacak. Çok zor bir hastalık bu çok yorucu ruhen bedenen çökertiyor...

Dua ederseniz sevinirim.

He bu arada burada yok iş yerindeki toksik insanlar yok şu bu diye entry girenler başınıza böyle bir şey geldiğinde onların hiçbiri sikinizde bile olmuyor. Ne kadar boktan dertleriniz olduğunu umarım anlamazsınız.