kaybedenler kulübü yolda

ergenliğimizde sevip, repliklerini yıllarca kullanarak prim yapmaya çalıştığımız güzel filmin ikincisi.

netflix'e gelmiş olmasıyla, nostalji olsun diye tekrar açıp izledim. ilk izlediğimde, muhtemeldir ki beklentimin yüksek olmasından dolayı fazla beğenmediğimi hatırlıyorum; ama son seferde, "o kadar da kötü değilmiş" dedim. sanırım, filmdeki öğelerin benzerlerinin benim de hayatımda olması bunda etken.

filmin geçtiği coğrafyada yakın zamanda yaptığım bir buçuk aylık yürüyüş, bağımlı bir çok yakın arkadaş, motosiklet teması, enteresan bir aşk hikayesi gibi olgular ister istemez kaan'la bir ilişki kurmama yol açtı.

bu sefer, önceki ilişkisindeki pişmanlığını yaşamak istemeyen kahramanımız aşkının peşinden gitmeye karar verse de, ne istediğini bilen bir karakter karşısında bu romantizmi bir işe yaramadı. iki türlü de mutsuz olacağını bilen esas kız, en azından mutlu olma ihtimali olan bir yolu tercih etti.

ama olmazdı zaten...