bir baltaya sap olamamak

ben artık itiraf ediyorum.
evet %10 işsizlik ve % bilmem kaç asgari ücret ortalaması olan bir ülke ortalamasının birkaç tık üstünde de olsam..

hiçbir şeyi böyle hayal etmedim.
istediğim noktada hiç değilim. önümde farklı bir yol ayrımı dahi yok.

ben kabul ediyorum artık.
benden bir baltaya sap olamadı.

tüm saldırganlığım, depresif yanım bundan.
sağlık olsun..

işin kötü yanı sadece psikolojik olarak değil, fiziksel anlamda da çöküyorum. bu ruhsal çöküntü bedenen etki eder seviyelere ulaştı.
ruhum aslında çığlık çığlığa ama bir tek ben duyuyorum.

çevreme zayıf görünmeyi sevmem ki işte, bir gelip buraya boşaltırım içimi, giderim.
ama buraya hiç yazmayacağım günler kabul etmek istemesem de bir gün gelecek. o vakitte bu nüfus bu dünyaya zaten fazla, en azından dünyaya bir yararım dokunur diye düşüneceğim.

allah hep en dip anlarda bir yol ya da güç verdi.
ama bu konuda hiçbir yol ya yok, ya göremiyorum.
allah'ım ben benden ümidi kestim, ben sendeyim. ya beni al çıkar, ya bu kulun daha dibe gidecek.