bugün

çifteler

302 otobüse oturmuşum istersen trilyoner ol gurbet diye bir gerçek var. herkesi etkiler.
gece olmuş istanbullunun görmediği dağ taş, uzayıp giden yolları izliyorum.
otobüs kıvırla kıvrıla hafif virajlı yolda son sürat gidiyor. millet uykuya dalmış ben cin cin gözlerle bakıyorum dışarıya.
çifteler tabelası gördüm.
neymiş ne değilmiş derken tek katlı beyaz duvarlı kerpiç evler görünmeye başladı. camlarından sarı ışık sızıyor. ne güzel güvende ve rahatlar diyorum. sokak lambaları daracık caddeleri aydınlatıyor. benim gördüğüm sadece tek katlı sıcak evler.
o görüntülere nasıl aşık olduysam hala aklımda. yıllar geçti.
derken çifteler bitiveriyor. otobüs kıvrıla kıvrıla motor ve retarder sesleri eşliğinde ilerliyor.
sabahın 5 inde konya nalçaçı yakınlarındaki otogarda gözümü açmak üzere uykuya dalıyorum.