güzelliği güç olarak kullanmak

Güç değil de meyvesini yediğim çok oldu.

Insanoğlunun güzelliğe zaafı vardır; ne kadar inkar ederse etsin güzellik karşısında, çocuktan en yaşlımıza lâl oluyoruz. Güzelliğin kimde-neyde olduğuna bakılmaksızın "güzel"i seyretmek beynimizi tersten besler.

Neden hamam böcekleri tiksinç iken uğur böcekleri sevilesidir? Ikisi de benzer böcekler değil mi?

Hayvan ya da çocuk sahip edinenleri gözlemleyin; hepsi önce dışı güzele yönelirler. Bu bir zaaf, bu bir fıtrat, bilinç dışı.

Özetle: bahşedilen güzelliğimi Kullanıyorum evet.