30 yaşında olmak

30. yaşımda hala afrika kıtasına ayak basamadım, ne de latin amerika'ya, bu yaşıma kadar görmeyi umduğum halde çin'i de henüz göremedim. önümüzdeki yıllardan umutluyum desem, her gün aynı tekdüzelik içinde evden işe, işten eve gidiyorum.

30unda bir insan olarak, yıllar içinde müzik, edebiyat, film zevkimi bir nebze de olsa geliştirdiğime inanıyorum.
her sabah severek gittiğim bir işim var, yine de adını cümle alemin bildiği birkaç sınıf arkadaşımla ilgili bir şeyler okudukça imrenmiyor değilim. belki geç açacak bir kabak çiçeği olduğumu ümit ederek yoluma devam ediyorum.

30 yılda büyük işlere imza atamadım belki ama bu esnada biriktirdiğim güzel dostlarım oldu. kalbimi kıranlar oldu, kalbini kırdıklarım da oldu galiba. yine de çevremde oluşan topluluktan mutluluk duyuyorum. dingillikleriyle hayatıma renk katanlara da selamım olsun, sayenizde bazı karakterlere hiç bulaşmamak gerektiğini anlayabildiysem bu da bir kazançtır.

bunun dışında 30 yaş ile ilgili olarak düşündüklerim ne derseniz, inanın bilemiyorum. yarışmacı arkadaşlara başarılar diliyorum ve iyi olan kazansın demek istiyorum niyeyse, artık hayatta kim neyi kazanç olarak görüyorsa tabii.