aşık olmak

eskiden aşık olmak yetişkin olmanın en masumane tarafını yaşamaktı. ama acılı ama acısız. aşık olunan kişi, yeni alınmış sevdiğiniz bir kıyafet, hediye gibi pamuklara sarılırdı. şimdi ise oyuncak ettiler. her şey sahteleşti. ha böyle diyorum daha yaşım yaşlı sayılmaz. ama ben eskilerin yaşadığı şeyleri ne çabuk kaybediliyor diye anlamakta zorlanıyorum. artık birisi aşık olunca, geçmiş olsun, eyvah yandın gibi yarı alaylı bir şekilde bakılıyor olaya. halbuki aşık olmak, insan duygusunun en derinlerde yaşayacağı en özel, en anlamlı duygular. değerlerin bu kadar yitirildiği bir dönemde aşık olmanın da yitirilmesi şaşırılacak bir durum değil ama, insan hayret ediyor işte. ya da hasret ediyor diyelim.