köylülerdeki ezik duruş

hırstan uzak, karnını doyurabildiği için dua eden bir insanın, hayatın anlamını, insanları nasıl daha kötü bir duruma sokarım da bundan kar elde ederim diye düşünen bir insan gördüğünde takındığı haklı tavırdır. bir süre kendine gelemez. bu nedenle bazılarının 'eziklik' dediği bu yüz ifadesi ve düşünceli haliyle kalakalır. insan olduğu için utanır; karşısındakinin yaptığı yanlışlığın günahını kendi boynunda hisseder. bu durum kişinin köylü olmasından kaynaklanmaz aslında insan olmasından kaynaklanır. ama 'şehir' (!) dediğimiz yerlere bakarsak oradaki 'şehirlilerin' (!) nasıl bir hırs ve iğrençlikle yaşadığını farkedersek bu 'eziklerin' (!) genelde köylüler olmasına pek de şaşmayız diye düşünüyorum...