anneyle girilen yaran diyaloglar

Yengem sorar: (kızım, yok mu biri hayatında?)

(Annem pür dikkat tabi)

-yenge, hayatımda kimse yok. Ama sen sanırım teklif eden var mı, diye soruyorsun. Var. Da... Benim için anlamı yok.

Annem: + hadi ya, e niye anlatmıyorsun?

-ne anlatayım anne?

+ne bileyim, neyin nesi neyin fesiler... Ama senin kalbin çarpsa anlatırdın sen.

-tam kalbim çarpacak, bir iğrenme geliyor.

(Bir gülme silsilesi geçer)

+niye olmuyor?

- ne bileyim anne ya... Kimi kalbiyle değil aklıyla düşünür. Kimi kalbiyle değil s.. Konuşturacan beni.

+hheeee, konuş konuş !

+ya teklif edenler de neymiş, okul hayatım boyunca yanıma yaklaştırmamışım da ondan şimdi söylüyorlarmış. Ulan kafamı çeviriyorum, kızlar oğlanların kucağında. Sevgililik buysa, nedir ya bu ten? Nedir yani bunun için mi, bu mu? Anlamıyorum, ruhum kaçıp gidiyor sonra. Normal adamları da öyle görüyorum. Bi bakmışım yok kalbim malbim.

+ yok yok, fazla olgun yetiştirmişim ben bunu.fazla kaçmış.

- :s ? ....