uaral

yıllar önce acidal (tonada para el huerto en re menor) ile tanışmıştım kendileriyle. gözümde canlanan, karanlık bir odada duvara sırtını yaslamış olan iki adamdı. dinledikçe, hissettikçe gözümde canlanan tablonun çok da uzak olmadığı anladım. yine o zamanlar onların bir arkadaşına ulaşmıştım mail üzerinden, neden albüm çıkmıyor artık diye sorduğumda parasızlıktan, sizin ülkeniz türkiye'de bizi sevenler var lütfen albümleri alarak destek olun demişti. şili'de doğacaksın, kederi bu kadar derinden hissedeceksin ve inanılmaz şarkılarla bu hisleri aktaracaksın. emeklerine sağlık, umarım bir yerlerde mutluluğu tatmışlardır.

(bkz: sounds of pain)
(bkz: la vaga esperanza del ser)