kişinin büyüdüğünü anladığı an

ben küçükken çok kar yağardı. hatta bir keresinde 2 hafta okul tatil olmuştu.

karlı bir gecenin sabahına kalktığımda oturduğumuz 4. kata kadar kar yağmış olmasını dilerdim hep.
sonra balkondan kendimi yumusacık karlara bırakacaktım.. olmadı tabi ki. ben düşleri büyüyememiş bir çocuktum. düşüşleri bitmemis bir çocuktum. dizlerim hep kanardı yara bere icinde. annem ellerimi yıkardı.

bir gun annem çocukların duası kabul olur dedi bana. işte o zaman büyüdüğümü fark ettim. çünkü annemin saçlarında beyazlar vardı ve benim dualarim o günden sonra hiç kabul olmadı.