ben bu yazıyı anneme yazdım

15 sene önce bu gün bu saatlerde beraber sigara iciyorduk ege Üniversitesi Hastanesi bahçesinde. Dolmuştan inmiş ve bahçesinde oturalim sonra girelim düşünmüştük. Sen biraz korkuyordun. Bense senin korkunun saçma sapan agresif hallerimle bastırmaya çalışıyordum. Ömerağa'ya gidecektik doktor çıkışında. Sen öfleyip Pofluyordun. Ben senden daha çok korkuyordum o bilinmezlikte. Ikimiz de birbirimize bir şey Bello etmeden sadece sinire dönüşmüş duygularla davranıyorduk birbirimize karşı. Ayın 13 uydu ve günlerden carsambaydi. Saat 14:15 deydi randevumuz. ..sonra asagidaki şeyler oldu.

(bkz: http://www.uludagsozluk.com/e/15811969/)

Paralel evren diye birşey var ise şu anda 26 yaşındaki sbmo senin hayatta kalabilmek için Hastanede deli gibi sağa sola saldırmaya başladı . An itibariyle çok korkuyor. Korkunun ecele faydası yok cümlesini bir kaç dakika içinde anlayacak maalesef...

16 koskoca sensiz geçen sene.sesini duymadan, anne demeyi Unutarak. .. ama hep içimde.

Sana kırgınlıklarım, kızgınlıklarım var . Sebebi soracak olursan çok erken bıraktın ali ve beni.beraber görecek çok güzel Günlerimiz olabilirdi. Senden sonra olan güzel şeylerde sen de olmalıydın yanımızda. Beraber üçümüz çok daha mutlu olabilirdik. Ama sen on dakika içinde teslim oldun azraile. Hayatta hep teslim olmayı seçmiştin zaten. Keşke o gün savassaydin.

Seni ben yikadim, ben sandım sarmaladim. Ve 26 yaşına kadar öperim kadar çok öptüm , cok kokladim.

Artık söylenecek çok bur şey yok seni çok sevdiğinden çok ozledigimden başka. Şimdi 26 yaşındaki sbmo'yu teselli etmeye gidiyorum. Şu an çok perişan o.
Seni çok seviyorum.