pırasa

annemin bir defa bile yedirmeyi başaramamasına rağmen aslen bir yörük olan yengemin üniversite yıllarımda (tabii başka bir şehirde) akşamları ziyaretlerinde bana tabak tabak yedirmeyi başardığı, aslında iyi pişirilirse son derece lezzetli olabileceğini düşündüğüm ve bu konudaki tüm ön yargılarımı yıktığım sebze. annem mi iyi pişiremiyordu, yoksa başka şehirde okuyan üniversite öğrencisinin açlığı psikolojisine mi yenik düştüm emin değilim ama artık seviyorum seni pırasa. tabii seni de baba zula !