düzgün erkeklerin hep yalnız olması

bu aslında düzgün erkeğin yalnız olması değil, kadının kendi kendini yalnız bırakmasıdır.

şımarık kadının, pençelerini söktüğü erkeğe gel beni avla demesidir. avcıya avı öğretemezsin. avcı, gidip de aslanı vurmaya kalkmaz. avcı yaralı ceylanı da vurmaz. avcı kendine göre bir avın izini sürer, ondan keyif alır, onu izler, onun peşinde koşar. şimdi, avlar aslan postuyla geziyor.
avcı da aslan avlamayı öğreniyor. aslan avlamak başka, ceylan peşinde koşmak başka. o postun altından çıkan ceylan, artık avcıya ceylan olduğunu kabul ettirebilir mi, sikinde olur mu artık. o, aslan vurmuştur. ama aslan avlanmaz ki..

diğer avcı aslana hiç bulaşmaz. aslandır çünkü o. üstündeki postmuş, kamuflajmış bakmaz. ceylan arar. yaralı ceylanın bile üzerine aslan postu giydiği yerde tabi sik gibi kalır. aslan vurmak zorundadır atık. ama.. aslan, avlanmaz ki.

artık ortada av yoktur. yani, avcı da yoktur. düzgün erkek yalnız değildir yani. aslan vurmayı öğrenmemiş bir avcı artığı vardır ya da aslan vurmak istemeyen bir emekli avcı.

bi de o kadar sahte avın içinde, sek sek sekerek gezen tek tük ceylan vardır, kısmetini arayan, ona buna yem olan, yem olmamak için aslanı da yaralıyı da tanıyıp taklit etmez zorunda kalan, belki de avlamaya kıyılamayacak kadar güzel olan.

edit: aslan kılıklının tekinden gelen itiraz üzerine efenim, avdan kasıt aşktır. bunu da açıklayalım, meraklısı teşbihte hata aramasın.