bugün

beyazıt öztürk

inatla politik olmak istemeyen kişi. niye bu kadar inat ediyor anlamadım; gerçi istese de istemese de artık onuda kendimize katacağız, bizim gibi politik olmak zorunda.

yani nasıl bir nefret toplumuyuz ki inatla politik olmak istemeyen bir kişiyi ince ince doğruyoruz. adam politik olmak istemiyor ve bu bir tercih yoooo olmaz ama ülkenin koca bir siyaset meydanına dönmesini istiyoruz, mutsuz olup birbirimizi yesek yeterli.

anlamıyorum cidden bu ülkenin televizyon kanallarından -hatta yurt dışı yayın yapan kanallarından- hükümet yanlısı, muhalefet yanlısı hatta terör örgütü yanlısı haber yapan bir sürü haber kanalı var. hepsinde bu olaylar tartışılıyor ki eminim bu kadar politik olan birlar asla acunun yarışmalarını, esranın evlendirmelerini ve ligin maçlarını izlemiyoruz, hepimiz politik programlar izleyip kendimizi zikiyoruz. zaten reytingleri takip edenler göreceklerdir ki "reha muhtalarla incir çekirdeği" programı bizim en tepede, kimse yok diyemez. yalan söylüyorsun diyen beri gelsin.

nefretten nefret doğuyor, politik kimliği olmayanlardan çift taraflı karşıt görüşlerin saldırısına uğruyor, tercih sıralaması en altta olan üniversite öğrencileri odtiye had bildiriyor (ki onlar tercih değil mecburiyet olduklarının farkında bile değiller), muhtarlar ikametgah kağıdı çıkarmanın üstüne çıkıyor ve sedat peker akil insan oldu. nasıl bir ülke olduk böyle anlamıyorum.

kaldı ki beyazda artık politikleşmeli ve faizlerin düşmesi gerektiğini söylemeli. ülkece herkes ve herşeyden nefret ediyoruz ondan mı etmeyeceğiz.

tanım : (bkz: showman)