bugün

psikiyatrist

Annemin ısrarları yüzünden bir kere ziyaret ettiğim doktor. ziyaret diyorum çünkü hasta ziyareti kısa olmalı.. tabi parasızlıktan üniversite hastanesindeki doktora gittik. Doktorun odasının bulunduğu kata girer girmez içim sıkıldı. bekleyen birkaç kişi var. herkes ebeveyni ile gelmiş tabi. oturduk. deli gibi sigara içme isteğim var. annesi ile tartışan ergenler, sürekli bacağını sallayan amca, yerdeki fayansa gözlerini dikerek boş boş bakan kadına filan bakarken, sıra bi şekilde bize geldi. içerideki asistan çıkıp adımı söyledi. annemin telefonunu oyun oynama bahanesiyle alıp, kendimi aradım ve açtım. Diğer bi deyişle annemin cebine böcek koydum. biliyorum çünkü benden önce gidip bendeki tuhaf şeyleri anlatacak ya da daha başka şeyler. Annem içeri girince ben de tuvalette klozete oturup, telefona kulaklık taktım. Annem baya bir şey anlattı. hatta çoktan teşhisi koymuştu.

Teyzem ve halam gibi deli imişim..

kendisiyle de bi konuşun cümlesini duyunca koşarak doktorun kapısına geldim. Annem içeriden çıktı.

-noldu anne? yaşayacak mıyım?

şakasını sırası değil. gir içeri seni bekliyor dedi.

içeri girdim. götüm metrekare oda. en köşeye de asistan sıkışmış.

-gel bakalım orfoz otur şöyle.
+Bu kim?
-asistanım derman.
+Merhaba derman. ismin bu branşa cuk oturmuş.

Gülümsedi ama bir şey demedi. oturdum doktorun karşısına. başladı sonra..

-az önce annen ile de konuştuk.
+biliyorum. Aslında çoğunlukla annem konuştu.
-Nereden biliyorsun?
+böcek koydum cebine (kısaca taktiği anlattım)
-niye yaptın bunu?
+merak.. bir anne oğlu hakkında neler düşünebilir onu merak ettim.
-buraya gelmeyi sen mi istedin annen mi?
+annem elbette. ben kendimde bir sorun görmüyorum.
-peki birkaç soru sorabilir miyim?
+özel olmazsa evet.
-niye özel olmuyor?
+derman var burada.
-istersen çıkabilir.
+soruları alayım.
-marka takıntın var mı? lüks yaşamayı seviyor musun?

(Ulan ben de bekliyorum ki hayatımın en zor sorularından birini soracak)

+para harcamayı seviyorum ama bilinçli olarak, yani gelirim kadar harcıyorum. ekstra fantazi yapmıyorum.

-(dosyaya bir şeyleri not aldı) unutkanlık varmış doğru mu?
+evi ilaçlayıp sonra da ilaçladığımı unutup uykuya dalmış olabilirim. şükür ki ölmedim. Annem bunu bazen intihar, bazen de psikolojik rahatsızlık olarak görüyor. bence sadece unuttum.
-hiç intihar ettin mi?
+annem anlattı ya.
-doğru peki. senden birkaç test yaptırmanı istesem?
+yok. Ben sizden müsade isteyeyim.
-son bir soru. Mimar olmayı düşündün mü?
+hayır. Kepçe operatörüyüm ben. genelde yıkarım.

derman elindeki dosyaya bakarak istemsizce güldü. doktor tepkisiz kaldı. çıktım odadan. Annem ne oldu deyince de "beni bi daha çingenelerin mezarı var mı yok mu bilen, varsa Nerede olduğunu gösteren doktora getir" dedim. kadın da ümidi kesti benden.

sonuç olarak: ben deli değiliz.