ağlatan anılar

Lisedeyim okulda nöbetciyim. Hava da acayip yağıyor ayakkabım su almış donuyorum resmen. Tek hayalim okul bitsinde eve gideyim bu işkenceye bir son vereyim. Ailemden ayrıyım bu arada ev dediğim de bir türlü ısınmayan kıytırık öğrenci evi. Herneyse zil çaldi koştum gittim eve ev arkadaşlarından biri anahtarı alıp çarşıya gitmiş. Benim kendi anahtarim da yok neden yok bilmiyorum. Kaldım kapıda. Ayaklarım üşüyor bi yandan. Telefonda yok yanımda. Öküz gibi ağlamaya başladım. Annemleri özledim evi özledim diye. Hayattan nefret ettiğim günlerdi aslında. Hergünüm ağlatan anıdır o zamanlar.