bugün

eski sevgiliyi aramak

tam 2 yıl oluş. eskimi benim için? değil. 2 yıl derken bile şaşırıyor insan zamana. Aynı bölümdeydik. beraber gittiğimiz üniversite şenliğindeki videolarımızı izledim, fotoğraflara baktım. birinci yılımızı kutlamak için yaptığım videoyu izledim... Her seferinde olduğu gibi yine nefes alamıyorum, boğuluyorum, üzerime geliyor duvarlar... arada karşılaştığımızda bakamıyordum gözlerimin dolduğunu görmesin diye. 2 yıl olmuş. Çok uzun değil. numaram engelli, ankesörlüden aradığımda suratıma kapanıyor, mesajlarım iletilmiyor bile. 2 yıl olmuş. ben hala buradayım, oysa beraber hayalini kurup başvurduğumuz erasmus ta, almanya da.kaderdi belki ikimizin de aynı yere çıkması. çok isterdim yanında olmak ama buradayken yüzüme bakmazken orada yapamazdım... hayatımın en güzel günlerini geçirmiştim onunla. şimdi yanında başkasını görmek, düşünmek bile can yakıyor. eski sevgili aranır... "alyo" diyişini duymak bile nefes veriyorsa eğer.