bugün

özel günler

hiç takılmıyor olsam da bazı baskılar olmuyor değil. tüketime teşvik olarak nitelendiriyorum. insanlara zayıf noktaları (ana, baba, sevgili) yoluyla bir neden yükleyip cisim aldırmaca. tüketimi güzel hale getirmece. annenize ve babanıza söyleyeceğiniz güzel bir söz, ya da sevgiliciğinize kondurduğunuz bir öpücük niye yetersiz bulunur? ruhani varlıklar olduğumuz unutturulmaya çalışılan ve seri üretim cisimler alıp vererek mutlu olacağını zannettirilen edilgenler haline gelmeye başlamadık mı artık?