bugün

major depresyon

anksiyete bozukluğu ile tedaviye başlayıp farketmediğimiz bir şekilde depresyonun büyümesi ve intihar girişimimden sonra tanı konulabilmiş, tedaviye başlanmıştır. ayların yıllar gibi geçer. ilaç tedavisinin tek başına asla yanıt vermediği mutlaka bir psikoloğa da başvurulması gerektiği durumdur. herkesin sorunsuz devam ettiği düşüncesinin gün içerisinde yüzlerce kez sizi zehirlediği, her kötü duruma intiharı iliştirdiğiniz, ağlayamadığınız, anlık çöküşler yaşadığınız, 'iyiyim' diye cümleye başladığınız, asla kabullenemediğiniz bu illet kabuslarla birleştiğinde hayatınızı çekilmez hale getirir. bu dönemde size türlü türlü insan dertleri anlatılır 'bak haline şükür et' diye ama hiç birinin ciddiyetini umursayamazsınız. içinizden nasıl geliyorsa öyle yaşamaya başlıyorsunuz, bu hastalığın en iyi yanı bana bu oldu. ertelemeden ne konuşmak istiyorsam -herhangi biriyle- gittim konuştum. hala içerisinde boğuştuğum bir durum, düzelir de burda okuyup 'ahh çok geçmişte kaldı' derim umarım.