günün şiiri

Sevgilim, bir günün ortasi simdi
Tasitlar hizla gelip geçiyor, her yer kalabalik,
Ben seni düsünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
Izinli askerler görüyorum, kiritarak yürüyen isçi kizlar
Istanbul her günkü yasantisi içinde, ugultulu,
Güvercinler günesten bir sessizligi biriktiriyor

Ben seni düsünüyorum seni
Hani tipki o ilk günlerdeki gibi
Kalbim diyorum kalbim
Daha dün tezgâhtan çikmis bir su sayaci gibi
Aski anilar besliyor düsler kadar
Bu yüzden diyorum ki ask eskidikçe asktir
Sevgi eskidikçe sevgi.

Günümüz ekmegimiz, türkümüz
Çolugumuz çocugumuz
Binalar yan yana yükselip gidiyor
Vapurlarin agzi köpük içinde
Uzaklarda ne kapilar açiliyor
Tirenin biri bir istasyona variyor
Ordan çikiyor biri.

Her sey biliyor her sey
Sen biliyor musun bakalim
Seni nice sevdigimi?
Üstüne titrredigimi?

Geldigimi?
Gittigimi

Hadi!

(bkz: cemal süreya)