yazarların gördüğü kabuslar

küçüklüğümden beri kabuslarımın baş rol yaratığı çığlık filminin bağrından kopup gelmiş maskeli, siyah çarşaflı bir mahlukattır.

Daha önce dizi tadında iki üç gece devam ederek gördüğüm bu kabuslar, artık yılda ya da iki yılda bire kadar düştü.

Kah bir kalabalıkla yakaladım, kah kılıçtan geçirdim, kah polis aracına tıktım, kah kovaladım, kovalandım... Ama maskesini hiç çıkarmadı.
Bilemiyorum...

Belki mantar biçiminde kara çarşaflı kadınlar görünce ruhumu daraltan, ürkmeme neden olan şey çocukluğumdaki bu travmatik kabustur.