bugün

where is my mind

her dinleyişte marla'nın pejmürde halini zihne bir şimşek gibi çaktıran parça. jack'in usulca marla'nın elini kavrayışı, kavrarken ikisinin de gözlerinin yıkılan kocaman binalarda olması. bunlar parçanın bellekte bıraktığı görsel öğeler, ki zaten insanı başka bir diyara götüren, sevdiğinin yanında "evet lan zaman hakkaten duruyomuş" diyebileceğin anı yaşatan parçanın giriş kısmıdır. binaların slow motion bir şekilde yıkılışı sizin de düşünce hızınıza bir yavaşlık getirir. evet zaman böyle durur bu parçada.

dünya yıkılsa da farketmez. çünkü avuçlarınızın elinde o pejmürde haliyle de olsa değer verdiğiniz insanın sıcacık eli vardır. gözlerinizin önünde ise anı bir daha yaşanılmaz kılmak adına yerle bir olan binalar. gerisi size kalıyor. aslında kalmıyor çünkü insanın hareketsiz izleyesi ve anı yaşaması geliyor, konuşmak ne mümkün..