kıskanmak

şu saat itibariyle seyrettiğim bir zeki demirkubuz filmi. geç kalmış olabilirim. hem saat açısından, hem de bu kadar zamandır bu filmi seyretmemiş olmam açısından..
aslına bakılırsa uykunun tutmamış olması nedeniyle sarmışımdır..

ayrıca tarafımca özellikle seçilmiş bir filmdir..
çünkü kıskanmak kelimesi, aşka ithaf edilmiş tehlikeli bir duygu çağrışımı yapmaktadır bana.. tehlikeli ama çekici. keza filmi izledikten sonra da kendimle ilgili bir keşfe çıktım.. ki çok fena şeylerle karşılaştım.

mantıktan, akıldan çok uzak bir duygu olmasıyla birlikte yok edici bir duygu olduğu gerçeğiyle bir kez daha yüz yüze geldim.

büyüdükçe geçer mi acaba?