örn;
Gece, seni izmaritle söndürüp ışığı kapattım. karanlığın odama dolmasını, buruşmuş elbiselerimin arasına sızıp çarşaflarıma sinmesini bekledim. Biraz sonra kabul ettiğinde karanlığı, hala dumanı kaybolmamış griden tekrar dirilttim seni. Karanlığın içinde bekleyen sen, varlığını görmeyi dilemekten başka bir işe yaramayan gözlerim, bedenimin algılayamadığı mor ötesi ışınlar gibi tatmin ediyordu. Seni karanlık bir sokakta unutuşum ve ucsuz bucaksız bir okyanusun ufuğunda buluşum.
Bütün imgelere küfür edebilirdim. Benzetmelere ve seni tasfir edemeyişimdeki çaresizliğe, tüm dinleri çileden çıkarırcasına, tanrının beni kovmasına sebep olacak kadar sövebilirdim. Seni gerçekten sevebilirmiydim? eğer hiç var olmasaydın...

Şimdi somut çırpınışlar peşinde koşarken ben, çıplak bir köpek gibi. Karıncanın, bir karınca yiyene aşık olduğunu fark ettiği an.
Her şeyden vazgeçebilirim. Hiçbir zaman saygı duyulmayan saçlarımı keser ve birer günahmışcasına kazıtırdım. Seni gerçekten sevebilirmiydim, miyop gözlerim olmasaydı?
Artık sensiz bu şehri havaya uçurup yakma vakti!

zaferin bize göz kırptığı sis bulutudur.