bugün

çok iyi oyuncudur. kimseyi derdiyle sıkmak istemeyen kişidir. *
gamsız insan olarak nitelendirilen ilginç insan modelidir.
somurtarak sorunlarının çözülmeyeceğini bilen insandır. ne kadar gülersen kardır felsefesi güder.
gülen insandan ziyade, onu o halde güldürebilen insan daha onemlidir kanimca.
mutlu ve keyifliyken anlamaz insan zamanın nasıl geçtiğini. mutsuzken saniyeler dakika, en güzel ilaç olabilir aslında bünyeye. daha doğrusu gülebilmek...
karşısındakileri kendi dertleriyle üzmek istemeyen, düşünceli insandır.
yanına gidip, bu durumu nasıl başardıgını sormamız gereken insandır.belli ki bişeyler biliyor.
aslında bir başkası için değil, kendisi için gülümseyen insandır; "belki böyle yaparak kendimi inandırabilirim" mantığıyla.

işe yaramaz. sahteyse gülüşler, içten gelmiyorsa ikiyüzlülük hissi yaratır. iyisi mi, içinden nasıl geliyorsa öyle görünmek.
mutsuzluğunu içinde yaşayan, insanlara mutsuzluğunu gösterip üzerine ilgi çekme çabasında olmayan olgun insandır.
en güzel bi insandır. nasıl pozitif, nasıl herkese umut aşılayan bi insandır o ya. canım benim *
kayışı çoktan kopmuş insandır. artık beni mikseler acımaz modundadır. her an her şeyi yapabilir.
Gülmeye mecbur insan. Umursamaz görünmek isteyen, unutmak isteyen insan.
bu insan ya sahtekâr ya da dışarıdakilerin, mutsuzluğunu bilmemesini isteyen insandır.
nispeten guluyor olabilir ya da sadece huznun içinde mutlulugu arayan insandir.
"gülmek için mutlu olmayı bekleme... belki mutluluk gülüşünde saklıdır... kimbilir bir yerlerde senin bir tek tebessümün için nefes alanlar vardır..."
"ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol" demiş mevlana. fakat konumuzla bir ilgisi yok sanırım (bkz: swh)
muhtemelen aşıktır.
kimilerine göre pollyanna kılıklıdır yada "şaban lan bu" dur ama yaşayan insandır.yaptığı herşey onu mutlu edebilir mutlu olmasını oğrenmiş insandır.
mutluluğun kanadına konmak için uğraş veren mükemmel insan türüdür ki nesli her geçen gün azalmaktadır.
tebrik etmek lazım zor iştir.
mutsuz olup, başkalarını da mutsuz etmeye hakkı olmadığını bilen insandır.
500 lira maaşla her türlü sıkıntıya rağmen ev geçindirmeye çalışan insandır. evlatlarına durumun vehametini çaktırmamaya çalışıp, onların üzülmemesini isteyen adamdır. olsa olsa babadır o insan.
hayatın hep mutluluk vermediğini bilen insandır;
ağlar gülmenin değerini bilir,
güler ağlamanın acı veren tarafını bilir..
yüreği yanar belki cayır cayır; ama çewresindekilerini üzmek istemez;
kimsenin bilmesini istemez..
çekilip ağlar köşesine, karşısındakine hep tebessümle bakar..
kendi hıçkırıkları ile boğulur..
ama içindeki umut ışığı sönmez.
umutta mutlu olmaktır arzulanan;
ve bi gün mutsuzluğunun biteceğini umut edip gülmektir acılarının yüzüne..
hayatı ciddiye almayan insandır. nereye kadar üzülüp kendini kahredecek ki. o üzgün diye, dünya dönmesini durdurmuyor sonuçta. bunun bilincinde olan insandır.
yaşadıklarını içine atan içim kan ağlasada belli etmem ben diyen, söyleyemem derdimi ben hiçkimselere modunda yaşayan, en asil duyguluarın insanıdır. takdire şayandır. zira herbişey herbikimselere söylenmez.