bugün

eşcinselleri hor gören homofobik bireylere yöneltilen soru.

inşallah sizin de cocuklarınız eşcinsel olur pis homofobikler.
Ona bunun bi hastalık ya da kusur olmadığını öğretirdim. kendisiyle barışık kalmasını sağlardım.
Hormonal bir durum olduğu için destek olmaya, yalnız bırakmamaya çalışırdım.
götünden tavana asardım. illa sıkıntı yaratır bu durum, baba ben eşcinselim dediğinde kaçınız yavrııım diye sarılacak amk siktirtmeyin yalanınızı şimdi sayın yazarlar. yalan yok kızar ederdim ama bir yerde oğlum olduğu için illa kabullenirdim durumu. ama tutup taksimde travestilerle helele hölölö yaparsa bizden garı gibi adam çıkarmu üla kadoooooo diye kovalarım amk.
babanda eşcinsel yavrum gel sarılayım diye kucaklardım diyecem ama tabi evlenmek 200, çocuk yapmakta 300., sırada olduğundan ötürü ve onlara sıra gelene kadar öleceğimi bildiğimden öyle bir anı yaşamam.
babalık görevimi yaparım. kızmam, asla üzülmem.

ibnelik takdir ettiğim bir müessese değil ama evladına saygı duymayan biri kaç kuruşluk adamdır ki?

bir baba çocuğunu kendisi gibi yetiştirmek istiyorsa o adamın babalığından bir bok olmaz. neden olmaz? adam bir kişilik yetişsin istemiyor. kendinden bir tane daha olsun istiyor. bu psikopatça bencil zevklerle evlat sevgisini karıştıran hayvanlara iyi baba deniyor ya ben buna yanarım.

kimliğine islam da yazdırmam çocuğum benim inandığım şeye inanmak zorunda değil. o benim kölem değil. böyle bir saygısızlığı ona yapamam.

sağlık problemi olmazsa sünnet de ettirmiyorum kendisi isterse yaparız.

konuyu dağıtmayayım çocuğunu cinsiyetine göre seven, cinsel yönelimine göre seven adamdan ne hayır gelir?
siktin formatı eyledin viran dedirten anketimsi.

ve ayrıca

geçen yine sözlükte anket düzenliyoruz dedirttiğini de unutmuyoruz...
cinsel tercihine değil cinsel yönelimine saygı duymanız gerekeir. eşcinsellik gayet doğal bir cinsel yönelimdir kimse cahil cüheylanın, ailesinin kendinden nefret etmesini tercih etmez. 19 yıllık eşcinselim hayatımda bu uludağ sözlükteki kadar cinsel yönelimime önyargılı insan yığını görmedim.
xyy hormonlarına sahip olup katil olursa ne yapacaksam aynı şeyi yapardım. eşcinsellik bir sapkınlıktır. şehir hayatıyla gelen yumuşama sonucu bazı insanlar sapkınlıklara yönlenebiliyor. eşcinsellik özellikle burjuvaların yaşadığı sapkınlıktır. kesinlikle böyle bir günaha ortak olamam.
eee bir şey mi yapmamız gerekiyor ki ? diye düşündüren sorudur.
çocuk reşitse (hatta reşitlik sınırı benim için 15 ve üstü ) , bir bireyin cinsel kararları ailesi dahil hiç kimseyi ilgilendirmeyeceğinden kendi kendime 'aa bakın ben çok açık ve modern görüşlüyüm egosunu yapabilmek amaçlı gidip çocuğa ekstra ilgi gösterip ben seni böyle kabulleniyorum ve çok seviyorum soslu mesajlar da vermezdim. neticede eşcinsellik 'kabullenilmesi ' ya da tolere edilmesi gereken bir özür bir kusur değil olağan bir durum, bir yönelim. yani şu sorunun sorulması bile eşcinsellerin farklı olduğu ve anormal olduğu , öyle algılanması gerektiği ama biz 'yüce gönüllü' heteroseksüellerin buna tolerans göstermeyi seçebileceği gibi saçma bir yargıyı içinde barındırdığından aslında konunun beslenmemesi gerekir bu tarz sorular gereksizdir.( evet entryi girdiğim için ben de suçluyum bu normalizasyon sürecine katıldım)
Hetero olsa davrancağımdan farklı davranmazdım, belki daha duyarlı olurdum, ve çevrenin tepkisinden korkardım haklı olarak. Ama her zaman onu desteklerdim. Bu bir tercih değil, doğuştan gelen bir yönelim. Ve karaktere yada herhangi bir şeye en ufak bir etkisi olmayan bir şey.
Hiçbir şey yapmam. Yavşak mı olmuş da bir şey yapalım.
helal süt emmiş bir homoseksüel ile mutluluğunu görürüz herhalde. bir bilgenin de dediği gibi yapcak hiiiiiiç bir şey yok.
hiçbirşeyin ayarını tutturamıyacağız. ulan senin bedenin mi ya tamamen dışlıyosun yada ölümüne savunuyosun. hayır sokak ağzı ile "giren çıkan sana mı?" sanane yani.
döverdim. mesela gözü yeşil olmasa da döverdim ben, zira benim gözüm yeşilken onun gözünün de yeşil olması gerekir. evet hayat bu kadar basittir, insanlar tek tiptir ve eşcinsellik diye bir seçenek yoktur.*
Yok artık! (bkz: düşünemedi)
Ben ne yapardim bilmem ama bi ara kendimden suphelenmistim lezmiyim falan diye sonra tabi degilmisim falan neyse. Ben olsam onun psikolojisini bozmadan saygiyla karsilardim. Benim kanimdan canimdan sonucta.
Kabullenemezdim. Mezhebin o kadar geniş değil.

Yalniz dikkatimi çekti de konu sadece erkek eşcinselliginden yürüyor. Bunun dişi versiyonuda var.
benim çocuğum adlı belgeselde anlatılan durum. ailelerin çocuklarının eşcinsel olduklarını öğrendikten sonra nasıl tepki verdiklerini kendi dillerinden anlatan gayet başarılı bir yerli belgesel.

ne yapıyım ki. ben tipik bir heteroseksüelim. çocuğum olacak şahış ben x'im diyorsa üzülürüm. bu da normal olmadığını düşünmediğim ya da eşcinselliği hastalık olarak gördüğüm için değil. zor bir hayat geçireceği için. sonuç olarak hayat o hayatı yaşayanındır. hayatı hakkında karar verecek olanda odur. tabi ki 16 yaşından sonra ...

tanım. bir soru cümlesi, anket.
uyurdum. (bkz: uyumak)
Önceleri yadırgardım, yalan yok.

Hele ki erkekse. Pasif olduğunu düşün...aslan gibi oğluşu elin ayılarının altında inlesin (ıyyyy) istemez hiç kimse. Aktifse daha da kötü!
(benim için öyle tabi, olana sözüm yok)

Ama değişmiyorsa, hani özünde düzeltebilecegım bir sorun yatmıyorsa da... Napalım.
Evlat sonuçta, yine sahip çıkmak zorundasın. Ve o çocuk öyle olmuşsa da senin payın mutlaka vardır o yönelimde.

Ama ne bileyim...Allah korusun.
lav silahıyla yakardım.
Döverek terbiye edenlerden olmazdım. Üzülürdüm ama yine de eskisi gibi severdim.

Edit: format siken olunca ne yapılır?
En iyi doktora götürüp tedavi ettirirdim.
bu durumu sorun etmezdim. tabi ki ederdim ama ona yansıtmamaya çalışırdım.

ama kabullenirdim. belki onu bir daha aslanım paşam diye sevemiycektim ama mecburen kabullenecektim.

onun üzülmemesi mutlu olması için uğraşırdım. eşcinsellik ölüm değil ya. aynı şey kızım içinde geçerli tabi lezbiyen olsa aynı şeyler...