bugün

londra.

zira ben de ingilizler gibi soğuk bir tipim. bu yaştan sonra yaşayabilir miyim bilmiyorum.

kendime en çok sorduğum sorunun öznesi olan eylemdir.

ülkemizde motivasyonu kaybetmek ve hayata karşı durgunlaşmak kısır bir döngüdür ve genellikle nedenleri herkes için benzerdir. üretkenliği düşüren, olumsuz bir ruh hali yaratan ve gelişimi engelleyen bu durumun üstesinden gelmek için motivasyonumuzun neden düştüğünün farkında olmak gerekir. kendime kendime " ben ne istiyorum. " diye sorduğum zaman ülke şartlarında net bir cevap veremiyorum.

detaylarını kesinleştirdiğim vakitte hayallerimiz olmadan motive olmak ve bu motivasyonu korumak için bir neden bulamıyorum. hukuk, adalet, sağlık, sosyolojik, fizyolojik pekçok neden multifaktoriyel sebepler çatısında toplanabilir. hayattan ne istediğimizi kafamızda gerçekçi bir hale dönüştüremezsek odağımızı ve motivasyonumuzu kaybetmek kaçınılmaz oluyor.

bu nedenle yeni başlangıç yapma yeni bir sayfa açma fikri güzel geliyor. 30 yaşından biraz daha genç olmak isterdim.
Birinin olmadığı heryer.
Frankfurt am main,
Köln,
Cenevre,
Zürih,
Viyana,
Ottawa,
Vancouver,
Rotterdam
Dinmeyecek hayal..
miami de yaşamak isterdim.
San Francisco .
Şam, beyrut, bağdat, odesa, budapeşte, münih ve isfahan.
belfast.
Singapur.
New York.
Floransa, olmazsa bolonya'dır.
seattle.
sırf akşam oluşan büyüleyici manzarası için paris diyorum. tadı damakta kaldı hüü
Mezar-ı şerif, kandahar, idlib, kabil, bağdat, gazze.
Dublin.
Londra.
Meksika mafya neymiş göstereyim şu el chappono ya ve adamlarına hiç efe görmemiş bunlar belli.
Floransa.
Kiev hem ucuz hem güzel.
astana, bişkek veyahut kerkük.
japonya olsun da neresi olursa olsun.
sidney,dünyanın gündeminden uzak sakin bir hayat, geniş ve düz arazi, son olarak ılıman-sıcak iklim.
Direk dünyayı terkedemiyor muyuz?
peşte'ye sürün beni buda sizin olsun.
iskenderiye.
Not: yaşadım.
Oslo - Norveç. Biri beni oraya ışınlasın.