bugün

Çocukluk aşkımın verdiği kalem.Çalışmasa da atamıyorum atamam daha doğrusu.
yırtıklı pırtıklı ama çok sevdiğim ince tişörtüm. ama artık atıldı ve insanlardan nefret etmemi sağladı. üstümdeyken "bir daha giyme" diyen beden işçisinin de ta amk. akraba bir de. amk karısı, ben stres atmaya geliyorum, keyfimi sikip atıyosunuz. o elini kırmak vardı da, kızın yenilerde öldü, mezarından yeni geldin, üzülme, vicdan azabı çekmeyeyim diye ve babamın bir şey yapmamam için gözlerimin içine bakmasından ötürü ellemedim. en sevdiğim tişörtümdü lan o benim...
penguen
Leman dergilerim.
Dergilerim, ilkokul defterlerim.
kitaplarım üniversite ders notlarım kpss kitaplarım (olurda 90 üstü alamazda yine bize kadro verilmezde atanamazsak diye 2018 e ders çalışmak için saklanacak) fotoğraflar.
küçükken tuttuğum günlüklerim. sabah kalktım kahvaltımı yaptım... her günün bir diğeriyle aynı olduğu günler tek bir sayfası geri kalanını anlatmaya yeter ama kıyamıyorum ki.
çok şey vardır. bileklik, saat, kitap, poster, anısı olsun diye saklanan sinema bileti, kurutulmuş ama sahibine ulaşamamış bir gül... vs. gibi şeyler olabilir.
-ipod nano 3. Nesil.
- Üniversite Senaryo projelerim.
Aralarında en saçma olanı su şişesidir. iki yıl önce sevdiğim çocuk su içmişti o şişeden. O günden beri hatıra kutumda durur. Artık o çocuğu sevmiyorum ama kıyamıyorum atmaya hatırası var işte.

Diş tellerim vardı damaklı olanlardan. Üç tane kullanmıştım, üçü de duruyor hala.
çocukken bir yerden buldugum bisiklet sibobudur. 15 sene ne bok yemeye sakladım bilmiyorum. geçen sene attım.
Bileklik. Baya eski takilmayacak kadar kötü bir bileklik hemde ama anısından dolayı bir türlü atamadım onu.
bağlamam.
Sevgiliyle gidilen yerlerin,alinan şeylerin fişleri, evlenince bak ne kadar çok israf etmişiz demek için :dd
Tivitili picamamdi yer bezi olmus.
parfüm şişeleri atamıyorum efendim bitince alışkanlık oldu.
Bekleyen giyilmeyen kıyafetlerrrrrr.
Bitmiş tükenmez kalemler.

Çünkü hatırası kalpte.
o meşhur defterim.gülücük

okuyucuya not: öcü gülme bak.
genelde kutular bazı şeylerin kutularını beğeniyorum atmıyorum işim olunca çöp yapıp atıyorum o ayrı.
Ortaokul lise ve üniversite kalemlerim. Şu an perte çıktılar lakin atmaya kıyamıyorum. Çerçeve yaptırıp yad ederim belki eski gunlerimi.