bugün

Hiç ölmezdim. *
Bacaklarımı bile sarkıtmaya korktuğum ankara kalesinden aşağı atlardım.
pencerenin korktuğum için silemediğim yerleri var. oraları silerim.
Ölümü bulmaya çalışırdım.
sınırları zorlardım.

Uzaya çıkıp gezerdim. Nasa'nın keşif yapan aracının yakınlarına sıçardım. Bulup uğraşsınlar ipneler.
sanirim hayattaki her seyi dener, sıkılır ve ecelimle ölmenin yollarini arardim.

(bkz: forever)
(bkz: abc)
Zamanda yolculuğu icat ederdim. Sıkılırsam yandınız.

(bkz: Ebedi dumura uğratıcı)
bir tane pala ile kandile giderdim.
Uyurdum.
Şuan minicik ömrümün koca bi kısmını uyuyarak heba etmek istemiyorum. O zaman alllahına kadar uyurdum.
Ama sonsuzluk insanı korkutan bi şey.
yerdim içerdim uyurdum öyle boş boş durardım ölümsüz olmak vardı.
400-500 sene sonra ölüm yolları tek tek denenmeye başlanırdı sanırım.
yapacagım her seyi ertelerdim bi sey yapmazdım. ölüm olmayınca yasamin da anlamı kalmıyor.
intihar.
herkes ölümsüzlüğün korkunç bir şey olduğundan bahsetmiş. Cennette de ölümsüz olacaksınız, ama size göre cennet bir mükafat değil mi?
ölümü bulmaya çalışırdım.
Intihar etmek.
ölmeye çalışmak. insan ölümlü hayattan bile bıkabiliyor ölümsüz olmak ölmekten beter...
1)paraşütsüz olarak gökdelenden atlamak
2)paraşütsüz olarak uçaktan atlamak
3)paraşütsüz olarak köprüden atlamak
4)yukarıdakileri tekrarlamak.
ışidi topa tutardım.
Sevmemek.
Sevdiklerimin ölümlerine tanık olup habire üzülmek yerine sevmemeye çalışırdım.
büyük bir ihtimalle ölmenin yollarını arardım. * sürekli yaşamak çok sıkıcı olurdu zira.
tum kotu insanlarin Amina kordum.
Hic bir sey yapmamak.

Ölümsüz olmusuz dostlar bi sakin olun. Ne bu acele.
Kendimi yakmak.
tabi ki Van Gölü canavarını bulup, savaşmak.