veda vakti gelmeden vedayı düşünmek

son günlerde çok kafamı kurcalayan bir durum bu veda vakti. anneye, babaya, kardeşe ve sevilen diğer aile fertlerine eşe dosta edilecek vedanın geliş tarihinin her doğan güneş ile biraz daha yaklaşması olayıdır.

insan düşündükçe içinden çıkılmaz bir sorunun dibine giriyor. gün gelicek ve o gelen günün ertesi gününde o çok sevdiğiniz insan yanınızda olmayacak. çok ama çok uzaklarda olacak. neden, niçin, niye soruları kifayetsiz kalacak yerini dolmayacak bir boşluğa ve derin bir özleme bırakıcak.

o gün gelmeden önce sevdiklerimize son bir kez sarılıyormuş gibi sarılmak lazım. henüz geç olmadan kırılan kalpleri, gönülleri almak lazım. veda vakti geldiğinde keşke dememek için önlemimizi almak lazım. çünkü ne zaman geleceğini hiç ama hiç bilmiyoruz.

daha şimdiden özlemeye başladım ben benden önce öteki tarafa gidecekleri, daha şimdiden içimde bir sızı. belki ben önce gideceğim kim bilir ama değişmeyen tek bir şey olacak o da adı konulmuş ayrılık.