tuncel kurtiz

çok güzel şiir okuyan, ses tonu harika olan oyuncuydu.
ALLAH RAHMET EYLESiN.

Her sözünü onun sesinden onun tonuyla iç sesimde canlandırdığım sanatçıdır.

Mükemmel bir şiir okuyucu vardır. Toprağın bol olsun dayı!

Yönetmen akrabam semir aslanyürek in en iyi arkadaşıydı. Aynı masada rakı içmişliğim var.

seslendirdiği belgeselleri özledik.

Ramiz dayı * mezarını ziyaret ettim Fatiha okicaktım komunizm işareti gördüm lan dedim akıllı ol Ramiz karaeski öbür taraftan gelir kardeş.
görsel

Balıkesir/edremit-Altınoluk/Çamlıbel köyü.

görsel

görsel

https://www.youtube.com/watch?v=nRIDf3icNOI

sen yad eller diyarında ne arıyorsun yabancı ?

ne arıyorsun uzakta tuncel abi ?

https://www.youtube.com/watch?v=0BC-1vORsoI

Öleli neredeyse 3 yıl olmuş be.O karizma sesini televizyonlarda görmeyi özledim.

Ezeldeki oynadığı rolüde unutmadım.Sırf tuncel baba için bir kere daha izlerim.
Şöyle üzücü bir haber gördüm.Mezarı bile yapılmamış diyorlar hala.

http://www.milliyet.com.t...r-mezari-magazin-2296592/

Son olarak bunuda bırakayım.

görsel

mekanın bir kez daha cennet olsun büyük usta.

büyük usta, büyük sanatçı, büyük insan, hepimizin dayısı ramiz dayı. aramızdan ayrılışının 3. yılında, saygı ve şükranla anıyoruz.

nur içinde yat büyük usta.

https://m.youtube.com/watch?v=DUIXGaZRmb4
Can'dır.

Allah rahmet eylesin.

düzgün insanlar için ölüm hep çok erken be.

ölümünün 3. yılında saygı ve sevgiyle anıyoruz.

https://onedio.com/haber/...%B6z&utm_medium=tweet

durağı uçmağ olsun.

yaşamının büyük bir bölümünü emekçilerin daha iyi bir yere gelmesi için harcamış birisidir. Bir emekçi olarak hakkını asla ödeyemem ama bir teşekkürü sana borç bilirim büyük insan. Nurlar içinde uyu.

aramızdan ayrılışının 3. yılı olan büyük üstad. hakkındaki bir yazı için;

"… 23 yaşındaki tuncel kurtiz’in işi de istanbul’da birkaç semtin ışıklarını kontrol etmekti. sönük sokak lambaları varsa, bunları belediyeye bildirecekti. artık, hep yukarılara bakmaya başlamıştı. hangi ışık sönükse görüyordu. ancak, bir ışık onun için oldukça önemliydi. bebek’ten inşirah yokuşu’na çıkarken çalıların arasında, alçakça bir yerde bir ışık vardı. o lamba hep sönüktü. o da hep rapor ederdi. iki günde bir ışık takılırdı. sonra yine bakardı ışık yok… anlamıştı ki burası aşıkların köşesiydi. buraya gelenler; bu ışıktan rahatsız olmaktaydı. ancak, o bu ışığı raporuna yazmaya mecburdu. birinci gün, ikinci gün, üçüncü gün geçer, ışık hep yanar. ‘artık aşıklar gelmiyor galiba…’ demişti. ‘ayrıldılar mı?’ diye tedirgin olmuştu.
ilk kez o gün eline bir taş alıp ışığı kendisi kırmıştı.
neden mi?
çünkü kendisi de aşıktı o günlerde.
çünkü, aşk karanlığı severdi.”

https://www.youtube.com/watch?v=ZvzynmNHyD8

ruhu şad olsun.

http://www.youtube.com/watch?v=D7dL8m1cgaw

büyüksün usta.

Dinlerken tüyler diken diken olur.

Ah ulan yetişemedik kendisine ya ben çok geç geldim dünyaya ya da o erken göç etti.

karizmanın tarifiydi. nurlar içinde yatsın.

ezel'e tekrar başladım birkaç gün önce. insanlar zaten unutturmuyor büyük sanatçıyı, bir de burdan unutmamış olduk.

çok büyük adam. çok büyük sanatçı. tabi ki sadece ezel'de değil.

duvar'da da, yaşamın kıyısında'da da, sürü'de de.

aslında tuncel kurtiz kendi kırmızı çizgileriyle beraber -ki onlar onun hayatıydı- magazinel bir hayat yaşamadı.

anadolu kırsalının gerçeklerinin peşinde koşan insan olarak ne gariptir ki olduğunca da batılı görünüyordu.

sanatının peşindeydi, büyük paraların değil; büyük hedeflerin, yeni ufukların peşinde.

bütün bu sıradışı derecede başarılı kariyerin yanında, sıradan biri gibi yaşadı, sıradan biri gibi rakı içti, sıradan biri gibi de öldü.

bu sadelik, bu ince karizma, gökkubede bırakılan hoş seda misali insan profiliyle bülent ecevit'i hatırlatır bana.

ecevit'in kıbrıs cengaverliğinin daha yılmaz güneyvari olmasını saymazsak.

ruhu şad olsun.

O sesindeki huzur hiçbir insanda yoktur abi. Şimdi açıp bir kaç şiirini dinleyeceğim.

Saygıyla ve sevgiyle anıyorum..

işini çok iyi yapan adam. ramiz karaeski seni unutmayacağız.