tanınmayan adama çok yaşa deme tedirginliği

tanınmayan adam? anaydintifay fılayıng man ööeehh.

bi tek bende mi oluyo lan! adam poaat diye koyuyor hapşırığı. o an derin ikilemlere vuruyorum kendimi. belli bi samimiyet yok ama insanız da sonuçta. çok yaşa desen bi türlü demezsen gönül razı değil. insanlık öldü mü lan sonuçta. başına en kötü ne gelebilir deme olm.

bi kere genç bi çocuğa dedim çok yaşa diye. herif birden "baş başa" dedi. o an bi boşluğa düştüm, etrafı kolladım. hani sote bi yerde varsa herif herhalde götürüp sikicek dedim. baktım adamda da aynı şok. "ya hocam kusura bakma benim hatun alıştırdı boşluğuma denk geldi" dedi. tırstım ayrıldım ordan. olur aga herifin boşluğuna gelir oracıkta siker. baş başa neey lan!

çok ayıptır tedirgin olmak. adam tanınmıyor diye niye hor görülüyor ki. illa tanınmış ünlü kişilere mi çok yaşa denir. kesinlikle hayır.

neyse anlatım bozukluğuna vurgu yaptıktan sonra;
gerçek tanım: gereksiz gerginliktir. tanımasanız da o adam size ne kızar ne de kötü ve ya farklı bişey düşnüür çok yaşa dediniz diye. hatta iyi hisseder. tanımadığınız insanlara da olsa etrafa iyilik vermek de kişinin kendisini iyi hissetmesini sağlar. yani çekinmeye hiç gerek yoktur.

bugün teknosa denen teknoloji bilmemnesinde dolanırken, turkcell standındaki kadın hapşırıverdi. huyum değildir hiç ama ben de "çok yaşayın" deyiverdim. kendileri de sağolsunlar teşekkür ettiler. hepsi bu kadar işte. lüzumsuz gerginliktir nihayetinde.

bir gün yapacağım şeydir.
aslında vicdanen rahat edemiyorum yanımda hapşıran birine çok yaşa demezsem.
ama gel gör ki çekingenlikte var yabancı birisine çok yaşa diyemiyorum.

tanınmayan bayana çok yaşa demin verdiği tedirginlik kadar değildir.

genellenerek incelenmesi gereken hadisedir. aslında dünyaya geldiğimiz günden bu yana daha önce yaşamış insanların ezberletilmiş öğretilerine maruz kaldığımızı gösterir. sırf söylenmemesi o an hapşıran kişinin ölmesini düşündüğümüz hissini verebileceğinden söyleriz bu cümleyi. çok yaşa dedinya ben bu gazla 120 yi kesin görürüm amk. savunma psikolojisi insanın her zaman zaafı değildir. bu belirsizliğe son vermek için geliştirilebilecek savunma, o an içinizden ne demek geliyorsa onu demeniz gerektiğidir. bu da bir şey diyip dememeniz konusunda sizi sıkıntıya sokmaz sonuçta içinizden geleni yapmışsınızdır.

(bkz: ya sikerse)

olmaması gereken tedirginliktir.

değerli arkadaşlarım, dünya iyilik ve iyi insanlar sayesinde dönüyor. hassas, ince ruhlu, naif, iyiliksever herkesin yapması gereken bir şey. tanıyın, tanımayın hapşıran insana iyi, mutlu, sağlıklı, huzurlu yaşa demeyi ihmal etmeyin.

vergi alınmıyor sonuçta. sizleri seviyorum be!