bugün

GerÇekten seni anlayan dertleşebildiğin bir dost.
bir müddet yoğun stres altında yaşadıktan sonra gelen o müthiş rahatlama hissi.
yağmurdan sonraki toprak kokusu.
bayram sabahındaki heyecan.
açık ara çocuklugum.
her gün bir başkasının yaş pasta yapıp getirdiği, tek derdimizin hangi oyuncakla oynamaya karar veremediğimiz günler, anasınıfı.
çocukluk arkadaşlarımla yaz akşamları saklanbaç oynamayı, akşama kadar top oynamayı maçtan sonra birlikte ekmek arası domates peynir yemeyi.
11. sınıfta olduğum zamanı özledim. çok özledim. hayatımın en güzel dönemlerinden biriydi keşke daha uzun sürseydi.
eski sevgililerimi özledim. hepsinin ayrı bi yeri vardır bende.
midye dolma.
ben her yaz kışı özlerim kışın müjdecisi olan sonbaharı özlerim.
mangal.
lise 2 ve lise 3 yıllarım . *
(bkz: #16373391)
kafam rahat uyumak, uyanmak.
10 ay öncesi duygularım.
izmit. çok net.

seka parkta bir dost, bir çay, nargile kadar bu kadardır belkide...
sandalda rakı-balık keyfi.. uzun zaman oldu yapamayalı.. maksimum 3 kişi dost sohbeti..
(bkz: kemal sunal).
çocukken çırılçıplak girdiğimiz dereleri. gizli gizli birinci sigarası içmeyi.
ümitvar olabilmek.
ölen babam ve izmit.
sigara içmeye başlamadan önceki her güzel şeyin kokusu.
eskinin; huzurlu, kafamın bir nebze bile olsun rahat olduğu, saçma sapan düşüncelerin ve yersiz korkuların kafama üşüşmediği günlerini. hem de nasıl özledim ki, ağlasam geri gelir misiniz diye sorasım var..
duygusallıktan mı yoksa oruçtan mı dır anlamadım ama aklıma ne gelse özlüyorum.