bugün

Yağmur sesiyle uykuya Dalmayalı öyle uzun zaman oldu ki artık yağmur sesi açıp öyle uyuyorum. Böyle her şeyi Mış gibi yaptığımı fark ettim. En basit şeylerden bile öylesine mahrum olduk ki.
Her fikrimde anlayışla karşılanmak da vicdan azabı sebebi oluyormuş. Resmen iyi niyet karşısında eziliyorum bu ara. Keşke yarısı kadar da ben olsam hiç bir sorun kalmayacak. Gün gelip "sorun sende değil bende" ye bağlamasam bari.
Bunu burada yazarak kendi ayağıma sıkıyorum ama Çok iyi aşık taklidi yaparım.

Sırrını isteyene veririm.
9'da kalkıcam.
Kolay kolay insanlara söz veren biri değilim ve yaklaşık bir saat önce yüzünü hiç görmediğim birine bir söz verdim. Tarihe geçsin; Şayet iç sesim haklıysa o sözü de çok daha fazlasını da sonuna kadar tutmaya hazırım. Ayrıca ilk defa böyle bir söz verdim. Pişman olmayacağımı hissediyorum. Daha önce benzer sözleri isteyen kimse böyle bir güven vermemişti.

1 ay sonra gelen edit: sözü verdiğime pişman olmadım ama sanırım sözüm havaya gitti.
Sevgilimi göz göre göre aldatdım hemde 2 defa tabi 3 kere ayrılıp barıştık orası ayrı. Ne yapayım sevdiğim kadının benim için ağlamasından keyif alıyorum.
1 haftalık geldiğim aile evinde yemekler çok iyiydi. yataklar konforlu ve rahattı. ilgi alaka ve arada kebap jestleri çok hoştu. puanım 9/10.
1 puani, bazi anlar(annem) muzaffer kușan zayıflama kampı muamelesi gördüğüm için kırıyorum.
Uludağ sözlükte tam 225 kişinin annesi ile ilişkiye girdim.

Not: her iki tarafında rızası vardı.
ülkemde 2 şeyden çok rahatsızım.

- sokak köpekleri
- (at hırsızı) karton toplayanlar.
Yorgunum. Zihinsel değil fiziksel olarak gerçekten çok yorgunum. Hep derim ki fiziksel yorgunluk daha iyidir, en azından dinlenince geçer, ama dinlenmeye de vaktim yok, aralıksız yorgunum yani.
işe gitmek istemiyorum. Ayaklarımın ağrısından ölüyorum artık. Cumartesi gelse de uyusak.
Bir kulunu çok sevdim o beni hiç sevmiyor, kalbimi ona verdim artık geri vermiyor. Elim kolum bağlanmış, çaresizim allahım, bu canımı sen verdin benden almak istiyor.
hiç böyle hissetmedim. çok üzgünüm ve kırgınım..
Aslında sinirli olmam gerek ama hiçbir şey hissedemiyorum. Boşvermişlik falan mı acaba diyorum ama o da değil. Nolüyür.

Sizi bile isteye sinirlendirmeye çalışan kişiye kayıtsız kalmak, dikkate almamak amacına ulaşamamış kişinin minik egosuna epey hasar veriyor.
norm enderin mekanın sahibi şarkısının roman versiyonunu dinlemekten kendimi alamıyorum.
Ansızın gelen güzelliklerin yaşattığı his asla anlatılamaz.
Hayatımda olan bazı iyi kiler,iyi ki varsınız.
muhteşem bir gelecek beni bekliyor ama çoğu şeyde hevesimi çok kırdılar zamanında, heyecansız ilerliyorum bu yüzden o güzel yarınlara...
Lp adlı erkeksi kadını çok güzel buluyorum.
Aynaya bakmaktan korkmuyorum artık.
Canım yine profiterol çekti ve bu yüzden sokağa çıkma yasağını delmemek için zor sabrediyorum..
Beni anlamak yerine etiketlemeyi tercih eden ve bu etikete benim bile inanmayı sağlayan canım ailem iyi ki varsınız!

Sayenizde yirmisekiz yaşında başkalarına yaptığım davranışları neden yaptığımı sorguluyorum.

Aynada kendinize bakmak yerine bana yapıştırdığınız o etiket aslında sizmişsiniz.
Sanırım, çok aşırı boşluktayım. Neye uğradığımı şaşırmış bir haldeyim. Ne istediğimi bilmiyorum. Ne yapmaya çalıştığımı da bilmiyorum. Nasıl olduğumu da. Kötü değilim, iyi hiç değilim. Bilmiyorum nereye gidiyorum.
hayatımda olumlu giden hiçbir şey yok ,muhtemelen sıkıntıdan patlarım.
instagramda sadece Margot Robbie ve onun bildirimleri açık.
Bugün covid 19 lu hemşiremiz geri döndü çalışmak için. Testi negatif olduğu için döndü tabi ama, kız yanıma yaklaşınca bok gibi düşünüyorum. Uzak duruyorum. "hocam kahve yaptım içelim mi" diye sordu, içerideki odada içersen olur dedim. Odadan odaya konuştum. Psikolojimi siktin kovid.