bugün

tüm arkadaşlarımı sosyal medyadan engelleyip hesaplarımın ismini değiştirdim. insan biraz kendiyle kalmak istiyor. birkaç güne numaramı da değiştirdim mi mis gibi olacak.
Sıkılıyorum. Özetle bu.
Eğlenmeye çalışıyorum ama nafile, olmayınca olmuyor.
Artık koşmuyorum avlanmak için. Olta aldım kendime.
sevdiğim biri bana soğuk davranınca çamaşır suyu içiyorum.
Hayatımda tek mutlu olduğum an annemle babamın beni ilk defa parka götürdükleri parkta hissettiğim ve o parkta çektirdiğim fotoğrafa bakarken yüzümdeki gülümsedir.
Şu an kanald'de dağ filmi başladı, izlemek isteyip bir türlü fırsat bulamamışlara yahut benim gibi sinemada izleyip tv'de denk gelince tekrar izlemek isteyenlere.
Gün başlarken uyumayı seviyorum ya da uyuya kalmayı.^^
bugün uzun zaman sonra o'nu tekrardan gördüm. uzakta durmak zorunda olmak kötü bir duygu. diğer türlü tümden kaybedebilirim. yaptığım planlar tutacak mı bilmiyorum. hem zaten sokağa adım atmak, yaşamak bile risk. bir de bunun riskini üstlenmişiz çok mu? umarım...
görsel
Bu herifle 11 yıllık arkadaşım.
Hedeflerime bir bir ulaşmanın haklı gururunu yaşıyorum..
bu aralar bir tükenmişlik sendromu mu ne diyorlar ya o var galiba bende yataktan çıkamıyorum, çıkınca bir şey yapmıyorum. sağa sola saldırıyorum. hayatı sorguluyorum. içinizde yok mu psikolog bir yardım lütfen..
Kardeşim şu hayatta en değer verdiğim insanların başında gelir. Çok seviyorum ama bazen zor tahammül ediyorum. Yani şunu ergenlikten çıkasıya kadar derin dondurucuda saklayasım var. Yani okulda onca öğrenci ile ilgilenmek farklı, evde yakının olan biriyle ilgilenmek bambaşka. Bu kız beni delirtiyor. Milenyum çocukları bir acayip. Ne konuştuklarını, ne yaptıklarını bilmiyorlar. Saygı, hatır, seviye hiç biri yok. Susuyorum. dileğim Bir an önce şuuru yerine gelsin. Bir de temiz bir insan olsun.
2 gün önce kavun getirdiler eve. ilk kestiğimiz müthişti. dün gece üşenmeyip 2.yi kestim. tadı o kadar kötüydü ki, çöpe attım. hayatta böyle işte bazen müthiş bazen yarak gibi, evet.
yaklaşık 5 sene önce barınaktan bir köpek sahiplendik. babam köpeğin tüyleri ağzıma girer korkusu ile sadece ayak ucumda yatmasına izin veriyordu. Babam yanımızdan ayrıldığında da hemen yanıma geliyor, kafamın üstünde yatıyordu. Bunu hatırlamamın sebebiyse ayak ucumda bir kedinin yatıyor oluşu şu an.

Bi'şeyler olmadan bi'şeyler hatırlayamıyorum.
Yemin ederim ben yapmadım.
içerik bulunamadı.
yalnızlıktan bıktım artık. insanlar ne düşünür diye yaşamaktan, başka hayatların beni ele geçirmesinden sıkıldım artık. bunlara büyük ölçüde son verdim ama ailemi nasıl silebilirim? tek istediğim şefkatli bir öpücük, huzur dolu bir omuz ve masum bir sevişme.

yalnızım.
her gördüğümde "gaza gelmeyin oğlum, hırıstiyanlık adetidir bunlar; bizde itiraf müessesesi yoktur!" demek istediğim entry.
bazen çüküme bakıp bakıp gülüyorum. mekanik bir aletin kolu gibi geliyor gözüme. manyak mıyım neyim? *
ben bakirim.
an itibariyle sevdiğim kıza sevdiğimi söylüyorum alttan alttan, herkes dua etsin bu işin sonu kötü biterse üzülürüm.

dua edin olsun lan, yoksa çok üzülürüm aq.
Net 3 yıldır yalnızım başı boş horoz gibi dolaşmaya o kadar alışmışım ki hatun kısmından gelecek en ufak bir hesap sorma şeklinde harekete gelemiyorum ve gitgide yalnizligima şükrediyorum.
Son bi haftadır evden sadece bir kere çıktım. "Oda kendim için değil"
Günde neredeyse bir buçuk paket sigara içmeye başladım.
Bu yaşıma kadar Oturup, adam akıllı toplamda üç fılm bitiremeyen ben moron gibi sabaha kadar 8 film izleyip, akşama kadar hastalıklı karılar gibi dip köşe temizlik yapmaya başladım.
"Çünkü duşakabinde tek bir damla su lekesi, tabloların üst yüzeyinde toz, avizelerin üzerinde sinek pisliği lekelesi olması çok önemli amk!"

Bununla yüzleşmek istediğim zaman bile kendimi aşırı yorgun hissediyorum ama bu durum bunalımda olduğum gerçeğini değiştirmiyor sanırım.
Kardeşlerine değer veren ya da babalarından annelerinden kısaca ailelerinden bahsedilen yazıları okuyup duygusallaşmayı seviyorum. Ama bir yandan da sizden nefret ediyorum..