bugün

Nasıl bunaldığımı bir ben biliyorum. Anne ve baba. Ikisi de surekli evde oturur, merkezden uzaktasınızdır. Istanbul ve sevgiliyle aranızda neredeyse on iki saat vardır. Baba sürekli bira içer, anne sürekli sigara, mutlulardır. Tabii ki ben bira icememekte ailede kopan fırtına yuzunden gizli saklı bir yerlerde sigara icmekteyimdir. Bu bile yormustur.
Neyse. Ne sigara ne alkol kendimi deli gibi çirkin hissetmek. Saçların adam olmaması, kilo verememek, sevgilinin kadıköyden çıkmıyor oluşu. Ülkenin hali, suruç, hükümet, partiler, bombalar burada duyulan her silahta içimi bir korku sarması, huzursuzluk huzursuzluk.
artık içimden sözlüğe birşey yazmak bile gelmiyor.
Gecenin bir vakti güzel bir insan tanıdım. Eminim kalbi yumuşacıktır. Lütfen ona yardım et Allah'ım.
çok küfür ediyormuşuz napalım,
sikilen hayatımızın ardından şiir mi yazalım?
Bugün eski sevgilime şunu demek isterdim: "Bu süreçte yanında olamadığım için özür dilerim. Belki gün gelecek eskisi gibi gene barışacağız, bir kez daha yeniden deneyeceğiz ve ben o zaman tüm bu zamanları telafi etmek ister gibi sana sarılacağım"
Sensizlikten geberdiğim saatlerdeyim..
Hayatımdaki her şey iyi gidiyorken ben niye bok gibi hissediyorum sözlük?
küçükken şerefsiz bir arkadaşımın baskıları sonucu komşunun ağacından çaldıkları yeni dünyalardan iki tane yemiştim.
sonra vicdan yapıp anneme yaptığım baskılarla 2 kilo aynı meyveden alıp gönderdim oradan ayrılana kadar kadının yüzüne bakamadım ama sonra duydum ki kadın herkese beni örnek çocuk diye gösteriyormuş.
siz siz olun ister pezevenk olun ister ateist müslüman değilseniz bile müslümanlığın şu güzel huyunu edinin kendinize kul hakkından uzak durun.
I fucking miss to fuck.
itiraf ediyorum, sevgilimin beni terk etmesine hiç üzülmedim, uzak mesafe bana çok pahalıya mal oluyordu sözlük.
Bu başlığı açan yazar bu kadar tutacağını tahmin edebilir miydi acaba?
Eşli batakta panik oluyorum.
Heyy sevdigil,özledim.
26 gündür boşalmadım. Rekorum 34 gün, bakalım yeni rekor kırabilecek miyim. *
burada acılarınızı, sıkıntılarınızı okudum. önceden insanların sorunlarını dinlemek çok iyi geliyorken şimdi bunu kaybettiğimi düşünmeye başladım. zaten her şeyi kaybediyorum ben. ne kadar kaybedilebilirse işte. uykuyu, en çok da düzeni. düzen dediysem iki anlamda, düzen olan düzen, bir de düzmek fiilinden gelen düzen. bizi silken ne kadar insan varsa özlüyoruz zaten. buradaki bazı yazıların bana yazıldığını biliyorum, ama hiçbir şeyi alınamıyorum be. hep geç kalıyorum, her şeye. başımda saçma bir ağrı oluşmaya başlıyor yine, gecenin üçünden başlıyor aslında bu saatte patlıyor. kahvaltı yapmaya çıkacağım 100 metre yürürken bile kaybedeceğim. telefonum elimde olacak, notlara her sabah olduğu gibi onunla ilgili bir cümle ekleyeceğim. yeterince cümlem olduğunda ajandama bir şiir yazacağım. sonra kimse okumayacak. ona yazılan her şey gibi, o bile okumayacak. zaten ben okusam da dinlemez. onu da unutuyorum artık. seni sevmeyen birini kaybetmek ne kadar koyabilir ki.

koyuyormuş.

hep bundan korktum, bir defa kaybedersem ikincisi olmayacak çünkü benim için. bir daha bana ulaşamayacak, şehrime gelse yolda görsem, sarılsam bile bir daha bana ulaşamayacak.

geriye düşmek istiyorum, eskisi gibi, eskisinden iyi. gururu beni sevmeyen biri için terketmemem gerektiğini bildiğim zamanlara. kendime bile kuramadığım cümleleri aynaya kurmak istiyorum. biraz da delirdim. zaten hep bağırırım ben, bağırınca deli oluyorum. annem öyle diyor. ama herkes bilir ben bağırırım, bağırmazsam insan olamam çünkü. bağırmazsam beynim patlar.

düz bir yere taşınmak, atıştırmalık satan ufak bir dükkan açmak ve oraya evden bisikletle gitmek istiyorum. nidalarıyla seven de benimle gelir mi acaba, sevemediğim kadınlardan ne kadar daha kaçabilirim bilmiyorum bile. benimle mutlu olunmaz nolur bırakın beni. mutsuz da olunmaz. cümle kurmayı biliyorum, inanırsınz biliyorum. inanmayın ne olur.

yolum burada bitsin, alnımdan açılsın saçlarım, erken beyazlasın. odam daha fazla ışık almasın. yüksek yerlerden sıkıldım, kalbi hızlı atan bulsun da bastırsın göğsüne nefes alayım. güzel uyanmalar gözlere.
Sevgilileri gorunce bazen kiskaniyorum.

Tabi gercek sevgilileri.
Uzun zamandır bu kadar kafayı bozmamıştım. Bu aralar kötüyüm, bayağı kötüyüm işte. Psikolojide geliyor gidiyor haliyle. Arda Kural'ın yanına bi şezlong atıp abi beraber takılalım diyesim var.
Sabahın köründe uyanmama neden olan seni çok seviyorum. Karnımda kocaman bi ağrı ağrı var ve kalbim yerinden çıkabilir.
bekar kadınlardan nefret ediyorum.
Sanırım 2013 senesinin Temmuz ayıydı şeker bayramının olduğu gün, ben yine bir kafeye gitmiş nargile ve çayımı söylemiştim kafam yere bakan bir vaziyette yaptığım tek şey nargile dumanı hayaller kurmaktı çok geçmeden içeri bir kız çocuğu geldi yaklaşık 6-7 yaşlarında hafif uzun siyah saçlı çok kibar bir kızdı sırayla masalara gidip "Mendil almak ister misiniz bu güzel günde, ıslak mendilimde var mis gibi" diyerek belki de bayram harçlığını çıkarmaya çalışıyordu öyle olucak ki o kızı ilk defa görmüştüm bu civarlarda sadece bayram günü sıra benim masaya geldi "Yüreği güzel abicim mendilim var almak ister misin" kafamı dahi kaldırıp kızın yüzüne bakmadım istemediğimi ifade eden başımı salladım "peki ya ıslak mendil" yine aynı hareket diğer masaları dolanmaya başladı ve ben dumanı çekip kafamı kaldırdım ve böyle masum bir çocuk yüz hayatımda görmemiştim belki diğer masalar almıştır ondan mendil pek dikkat etmedim ama gitmeye yakın buraya bakar mısın dedim bir tane mendilini alabilir miyim dedim mutlu oldu sevindi masama bıraktı bende cebimden bir miktar para çıkardım ve kıza verdim çıkardığım para o yaştaki bir kız için çok fazla bir miktar parayı alıp çantasına elini atarak paranın üstünü verme telaşına girdi baksana buraya dedim para üstü kalsın bugün senin günün bayramın kendine harçlık yaparsın dedim kız çok şaşırıcak ki bir müddet dondu bana bakakaldı siz dedi "Siz çok iyi bir insansınız" dedi belki ağlamıyordu ama gözünün yaşarmasını gördüm mutlu oldu yüzü güldü tebessüm ettim bu olay bende uykuya yatan hislerimi uyandıran bir olaydı "Siz çok iyi bir insansınız" hala bu olayı anlatırken hüzünlenirim bu küçük kardeşimin bahtı açık olsun...
Saygılarla...
o şuan çevrimiçi o hep çevrimiçi ama en son bana mesaji 93 gün 11 saat 10 dk önce atti.
3 yıldır aynı kızı seviyorum ama öyle böyle değil benim sevgim kız kaç kere anlayışlı şekilde özür dileyip reddetti ama vazgeçemiyorum sanırım beni çekende böyle iyi olması.
Kız arkadaşım olsun istiyorum sözlük.
çocukken çok yaramaz bir çocuktum, ne bileyim uslu olmak çok zor geliyordu.

büyüdüm şimdi çok uslu bir adam oldum, şimdi de yaramaz olmak zor geliyor.

burda bir sıkıntı var. Benim o yaramaz çocuktan büyüyüp pic erkek olmam gerekiyordu, hâlâ nerde hata yaptım diye düşünüyorum.
Beni yıka yazdırmak istiyorum ama yer beğenmiyorum.