sözlük yazarlarının itirafları

takip ettiğim yazarlar ne hikmetse yazmayı kesiyorlar ya da tek tük yazmaya başlıyorlar. yeni farkettim. bende mi bir uğursuzluk var acaba?

sözlükte çok tuhaf insanlar var. *

günlerdir tadilat, uğraşmaca, koşturmaca, dekorasyon vs vs derken çok şükür bitti. perşembe güzel bir açılış yapıp startı veriyorum çok şükür.

bunca çalışmaya karşılık kendimi yorgun hissetmem gerekirken acayip bomba gibiyim lan. kendimi herkül gibi güçlü hissediyorum.

hayatımdaki değişikliklerin hızına yetişmekte zorlanırım diye düşünüyordum ama yok aksine hayat bana yetişmekte zorlanıyor.

1-2 ay evvel neleri ve kimleri düşünüp nelerle uğraşıyordum, şimdi neleri ve kimleri düşünüp nelerle uğraşıyorum.

hayat güzel ve sürprizlerle dolu.

şimdi kendime vakit ayırabilirim çünkü hayat son sürat akıyor.

ayarlardan tiskiniyorum...

(bkz: gora)

(bkz: komutan logar)

saçımı yeni kestirmiştim, gittim bir daha kestirdim daha da kısaldı. Hala iyi hissetmiyorum.

bugün doktora popomu gösterdim, berbat bir duygu.

bugün darp raporu aldım, çok boktan bir durum.

kendimden borç alıp senet imzalasam icralık olurum amk. selamun aleyküm.

Bugün benim doğum günüm.

sözlüğü hep ders çalışmam gereken zamanlarda açıyorum.

ne oluyor lan. boktan bi entry yazdım habire oylanıyor. yeminle canım sıkıldı. bu ne ciddiyetsizlik.

vizeler fena koyacak yalnız. ehehe yaşasın.

sözlük en yakın arkadaslarımdan biri ne arkadası yahu dostum klişe olacak ama kardesim galiba
biyolojik kardesimden hoşlanıyor ne düsüncegimi bilemiyorum. daha önce de böyle bir seye dem vurmustu ama kapattık konuyu. ee simdi noldu yine mi update oldu hersey. kardesimin yanına tee denizlilere gidiyor.o kadar da mert ki hemen beni aradı söyledi benden duy istedim diye ersoo dostlugumuza zarar gelirse vururum seni. işin gercegi senden daha iyisini mi bulacak hayır tabiki o leyla kafasıyla.ne hissedeyim ben simdi ne düşüneyim bi söyleyiver.

seri artılayan melegim bugün bana da uğramışsin teşekkür ederim. Yine beklerim ki (gülücükk).

son açtığım başlık ziklenmedi. sildim.

bugün öğlen nakil ilaçlarımı yutarken genzimde su kaldı ve ağzımdan burnumdan su geri çıktı. pet şişeyi sinirimden yere fırlattım ve küfrederek söylendim.

Yaşamak anlamsızlaştı gözümde. insanları istemiyorum. Yaşamak istemiyorum.

bu sözlükte en çok girip entry okuduğum yer burası.

Zamanında baya abazaydım hatta önümü alamazdım hani uçkur hesapı vardı ya aynen öyle her türlü kızın peşinden koşar dinlemezdim...

amına çakayım 1 haftadır laptop klavyesi gelmedi e-ticaret sitesinden.
1 aydır ekran klavyesiyle yazmaktan bıktım.
edit:
3 tane amınlarına çaktığım kişiler eksilemiş!

çocukluğumdan beri sargı bezini nedense karizmatik bulmuşumdur. bir yerime bir şey olsa, hemen babamdan sargı bezi isterdim, ama hiç vermezdi. sargı bezi pahalı derdi ve pamukla pansuman yapardı. sargı bezi ile pansuman bana çok az nasip oldu. o zaman da yaraya yapışan sargı bezinin ne kadar iğrenç bir şey olduğunu öğrendim.

tabi allah kaza bela göstermesin de, yine de şu yaşımda hala sargı bezine özenerek bakarım.

annem geçen pazartesi yanıma geldi, eve çıkmıştım yeni bi kaç eksiğim vardı onu tamamlayacaktık beraber. geldiği ilk gün yorgundu uyudu biraz ertesi gün çıktık alışverişe bir şeyler aldık eve geldik, börek kek falan getirmiş yanında onları yedik, o ses türkiye'yi falan seyrettik. sonra erken yatalım dedik erken de kalkarız kahvaltımızı iyice yapar tekrar dışarı çıkarız. tam yatıcaz yerleri ayarladık telefon çaldı, memleketteki amcası hastaydı zaten kötü olmuş iyice izmirde'ki amcalarıyla beraber onun yanına gitmeye karar verdi. apar topar valizini hazırladı yola çıktılar. 3 gün orda kaldı. sonra tekrar diğer amcalarıyla beraber buraya geldi, daha eşyalarını tamamlamadık sana doğru düzgün yemek bile yapamadım diye biraz daha yanımda kalmak istedi. beraber yine oturduk televizyon izledik dışarıya çıktık yemek yedik. bugün gidecekti, gitmeden ütü alacaktık bir de kardeşime bir şeyler bakarız dedik, çıktık dışarı yolda saçma salak sebeplerden tartışmaya başladık, ben bi yandan anneme kızıyorum ağlıyorum annem bir yandan gözleri dolmuş biletimi alıyorum şimdi diyo. sonra girdi koluma gel şu gaziemirdeki alışveriş merkezinden de bir şeyler bakalım öyle giderim diyo. benim sinirlerim bozulmuş tamam diyorum surat asıyorum. ama yine de hiçbir şey olmamış gibi davrandık gezdik daha sonradan yoldan annemin biletini aldık eve geldik. saati beklerken yemek yedik bulaşıkları yıkadık çıktık, yolda sürekli gözlerim doluyo. annemi yolcu ettim eve gelirken yürüyeyim dedim sürekli ağlıyorum. anneme bu yaptıkları için bi teşekkür bile etmediğim aklıma geldi sonra durup yine ağladım. evden 3 yıl önce ayrıldım, annemle ergenlik dönemimden beri hiç anlaşamıyoduk zaten arada 18 yaş farkı var, ikimiz de beraber büyüdük sayılır. ama bu 3 yıl içinde tam bi anne kız olduk birbirimizi daha iyi anlamaya başladık, yolda yaptığımız da klasik her zaman yaptığımız kavgalardan biri. ama bu annemin evinde değil de burda olunca daha farklı geldi. eve varınca biraz oturdum dinlendim annemi aradım anne seni çok seviyorum bunu unutma diye kapadım.
seni çok seviyorum anne, iyi ki varsın.

kimse eskisi gibi konusmuyor bu sozlukte noldu lan.

her yeni başvuruda ,eskisinden farklı olarak, tuhaf bir iğrençlik duyuyorum sözlük. acıma hissiyle doluyor içim ama kime/neye acıyorum belli değil. ciddi manada komik geliyor bu çabalar da neyse.. öğrenci arkadaşlara bir kez daha söylüyorum; mezun olmadan işlerini bir şekilde ayarlasınlar. hele bir mezun olalım demesinler. kendilerine iş sağlayacak sınavlara sıkı çalışsınlar. bunların hiç birinden sonuç alamayabilirler, buna da hazır olsunlar.

fransızca bilen ve en temel 3 5 şeyi anlatabilecek birini arıyorum. bi el atın.

hiç mi yok?

twitter kullananları hiç anlamıycam sözlük, böyle blog gibi bi yandan facebook gibi, çirkin de bir şey.
hele şu favlayın diyenleri...

siyasi konularda yaptığım yorumları eksileyenlere makarna, kömür dağıtasım geliyor. belki o zaman eksilemezler.